Bu seyirliğe ömürlük kombinem var...

Bu yıl ki yıl sonu gösterimiz 08 Haziran tarihinde gerçekleşti.Ama benim günlerimin yoğunluğu ve biraz da ihmalim neticesinde ancak bugün yayınlayabildim şükür ki...

Hazırlıklara günler öncesinden başlamama rağmen,son güne değin eksikleri tamamlamaya çalışmakla helak oldum.Eee malum üç çocuk,her biri için ayrı kostümler(okulun edindikleri haricinde,bizden istedikleri de var) zamanımı da enerjimi de fazlasıyla tüketti bu hazırlıklar.

Yok beyaz ayakkabısı ayrı,yok siyahı ayrı,yok beyaz pantolonuydu,siyah pantolonuydu,thirtler,gömlekler ve en fenası siyah pileli etek.Nerden bulayım kardeşim ben 3 yaşındaki kız çocuğuna siyah pileli eteği..Hangi çocuk mağazasında siyah renk giysi bulabilirsin,pek nadir,o da samanlıkta iğne aramak misali...

Neyse kendimi çok fazla hırpalamayıp siyah kumaş almaya karar verdim,zira diktirmek en kolay yöntem olacaktı.Çabucak hallettim böylece,hem ekonomik hemde çok şık oldu ortaya çıkan sonuç...Kızcağazıma da pek yakıştı...

Gösteri günü en az çocuklar kadar heyecanlı idim bende.Belki onlardan kat be kat fazla...

YA ve RU'dan umutluydum da ZE'nin durumundan kuşkulu idim.Okulda tüm görevleri fevkalade yerine getirirken,topluluk önünde tutukluk yapma gibi bir durum söz konusu ZE hanımda.Bu çok normal aslında.Zamanında YA'da da yaşamış fazlaca üzülmüştüm ama yaşı ilerledikçe geçtiğini gördüğümden, ZE'de  olağan karşıladım.Biliyorum ki o da zamanı geldiğinde bu durumun üstesinden gelecektir.Sahneye çıkıyor olması bile beni ziyadesiyle mutlu etti aslında,hemde öyle hoş anlar yaşattı ki tüm konuklara ben fazlasıyla tatmin oldum ortaya koyduklarından.Üstelik önemli olan onların eğleniyor olması,ortaya birşeyler çıkarıyor olmak ve neticesinde alkışlanıp beğeniliyor olmalarının vereceği hazzı yaşamaları yeter de artar bile bana.

Çocuklar tek kelimeyle şahaneydi ama organizasyon oldukça vasattı.Öğretmenlerin onca emeklerine karşılık yeterince organize olunamamaktan ötürü oldukça acemi işi bir gösteri çıktı ortaya.Bilgisayar sistemindeki aksaklıklar sebebiyle ortaya koyulamayan piyesler,geç giren müzikler nedeniyle sıkılan izleyiciler,konsantrasyonları bozulan çocuklar,perdelerin defalarca kez sebepsiz yere açılıp kapanması,vs vs...epey can sıktı.Bunca aksaklığa rağmen çocuklar ellerinden gelenin en iyisini yaparak alkışın en büyüğünü hak ettiler elbetteki....

Gösteri vasattı evet,ama bizim açımızdan en büyük hayal kırıklığı YA'nın kep törenine dahil edilmeyişiydi.

Şöyle ki;YA 2006 doğumlu olmasına karşın,sene başı yanlışlıkla 2005 lilerin bulunduğu sınıfa dahil edilmiş.Farkedildiğinde ise herhangi bir uyum sorunu yaşanmadığından geri adım atılmadı,dolayısıyla YA, bu yıl mezun olacak arkadaşlarıyla beraber öğrenim gördü lakin mezun olamayacaktı.

Buraya kadar sorun yok.

Gel gör ki,yıl sonu gösterilerinde mezun olan diğer tüm arkadaşlarıyla kep fırlatma seramonisine dahil edilmeyişine engel teşkil etmemeliydi bu durum.İdareten de olsa bu zevkten mahrum edilmemeli,tüm arkadaşları ile birlikte bu hazzı yaşamalıydı oğlum..Gösteri sonrası kulise gittiğimde,YA'nın taa içerilerinden kopan tufanvari fırtınaya eşlik eden gözyaşlarına şahit olduğumda,bunu düşünememiş olmaktan dolayı kendime  de kızdım en acımasızından..Asli görevleri,orada bulundukları süre içerisinde,çocukların mutluluğu ve huzurunu temin etmek olan öğretmenlerin bunu düşünememiş olması bir hata evet,ama çocuklarının mutluluğunu herşeyin üstünde tutan bir annenin yaşadığı gaflette yenilir yutulur cinsten değil elbet...

Öğretmenimiz her zaman çok düşünceli,anaç,titiz,disiplini elden bırakmayan oldukça sevecen biridir.Bunu düşünemediğini dile getirdi sonraki konuşmalarımızda,hatta gönlünü almak için kep ve cübbeyi sakladığını ve ertesi gün okulda ona özel bir kutlama yapacaklarını lakin YA'nın da o gün okula gelmediğini ( gösteri hediyesi olarak onunla beraber keyifli bir gün geçirmek gayesiyle YA'ya izin verdim o gün ve birlikte dışarda yemek yiyip gezindik gönlümüzce) ertesi gün de kostümleri vermek zorunda kaldıklarından bu kutlamayı gerçekleştiremediklerini söyledi.

Lakin gösteri sonrası döktüğü gözyaşları öyle sahici ve can yakıcıydı ki hiçbir söz tatmin etmedi bende ki hüznü ortadan kaldırmak konusunda...Öğretmenimizin söylemine göre YA'ya seramoni öncesinde gerekli açıklamayı yapmış ve YA'da onu anlayışla karşılamış.Ne olduysa tören sonrası kulise giren arkadaşlarından birinin:

"Biz kep fırlattık,diploma aldık,sen yapamadın" demesiyle olmuş.

Bu sözün ardından hisli oğlumun yüzü hüzne bürünmüş,benim mükemmel zamanlamayla kulise girmemle birlikte boynuma sarılıp içini çeke çeke ama sesi çıkmadan,kalbinin derinlerinden damlayan gözyaşlarıyla başını göğsüme gömüp,bir müddet durumu açıklamadan öylece ağladı canım bebeğim.Sonradan anlatabildiğinde ise o minicik kalbinde kimbilir ne fırtınalar koptuğuna şahit olarak asıl en büyük acıyı ben yaşadım.Teselli etmek için tüm kalbimle sımsıkı sardım ve sevgimi doyasıya vermeye çabaladım.Durumu bir de ben izah etmeye çalıştım lakin suları durultmaya kafi geldi mi bilemedim.En büyük üzüntüm,başarısız bir performans sergilediğinden onu bu seramoniye dahil etmediklerini düşünmesi ihtimaliydi.Bunun böyle olmasına ihtimal vermemek adına defalarca kez açıklama yaptım.Umarım yeterli gelmiştir....

Neyse,gösteri ne kadar aksaklıklarla dolu olursa olsun,her defasında,hayatımda izlediğim en keyifli ve heyecan verici seyirlik olarak addettiğim anlardan kareler işte burda...

İçeri girerlerken beni görüpte heyecanlanmasınlar diye kuytu bir köşeye saklanıp resim çekmeye çalıştım lakin YA beni sobeledi...

* Gösteri,okul korosunun seslendirdiği birbirinden güzel şarkılarla başladı.Başta bizi görmesinler diye epey çabaladık ama hemen farkedildik.YA ve RU istifini bozmazken,ZE ağzıyla oynama mimikleriyle sıkıntısını belli etmeye başladı...

* Koroda hangi birine bakacağımı şaşırdım,YA&RU&ZE alamadım gözümü hiçbirinden.Birine baksam diğerini kaçırdığımı düşünüp kederlendim.

* Koronun ardından sırayı "Pamuk Şekerleri" sınıfının ortaya koyacağı "Civciv Dansı" aldı.

ZE önce keyifle başladı,çok geçmeden tutuldu.Keyfi nasıl istiyorsa öyle hareket etti.Ama RU harfiyen yerine getirdi tüm görevlerini...

* Sıra "Lolipop Şekerleri" ve "Kurbağa Prens" piyesinde.

* Oğluma prenslik yakışırdı ancak.Öyle de oldu nitekim.Hele oyun sonunda prensese evlenme teklif edişi gönüllere şenlikti...

* Bunlarda bizim minik kültür mantarlarımız.Tadından yenmiyor malum...Heyecanla izlemeye koyulduk lakin,PC sisteminin yamuğuna geldik:(

Öylece kala kalan yavrucuk mantarlar...

* Sırada ki "Turp" piyesi.Yerdeki turpu çıkarmaya çalışan ailenin,tek tek hareket etmek yerine bir araya gelmek suretiyle oluşturdukları sinerjiyle,turbu yerinden sökmelerini canlandırdıkları "birlikten kuvvet doğar" temasını konu alan piyeste,YA çocuk rolündeydi.Ve görevini layıkıyla yerine getirdi...

* Sırada "Sevimli Palyaçolar".Gerçekten her biri o kadar sevimlilerdi ki...Bizim delibaş ZE hanım,kırmızı burnu,  varolan karizmasını zedeler düşüncesiyle taktırmamış.Hiiiç şaşırmadım.Yine ufaktan hareketlerle başladı ama sonu gelmedi,öylece durup kaldı.Öyle ki dans bitip herkes kulise doğru gittiğinde bile bir süre istifini bozmadı.Tuhaf şu kız vesselam.RU ise bu görevide muvaffakiyetle sonuçlandırmayı başardı...

* Lolipop şekerleri sınıfı,halk oyunları gösterisini sergiliyor.YA,folkörü pek hazetmedi nedense.
-"Ama bugün folklör varrrrr" diyerek,folklör etkinliğinin olduğu günler okula gitmekten yana olmadığını dile getiriyordu genellikle.Fakat bu görevini layıkıyla yerine getirmesine engel olmadı.Üstelik gösteri sonunda arkadaşlarının ortalarına aldığı YA, Türk bayrağımızı açarak gözlerimizin gururla yaşarmasına sebep oldu.

* Bu oyunumuzda satranç taşları ve görevleri ile ilgili.YA siyah vezir idi.En sevdiği taştı zira,isabet olmuş.Hatta öyle ki,geceleri vezirle uyuduğu oluyor...

* Şimdi de "Memleketim" adlı dans showla yine Lolipop şekerleri sahnede.Birbirinden yetenekli bu çocuklarla gurur duyulmaz da ne yapılır...

RU&ZE kardeşlerde abileri YA'yı büyük bir gurur,dikkat ve keyifle izliyorlar...

* Ve son gösterimiz Waka Waka dansı..Tek kelimeyle şahaneydi.Hepimizi zevkle coşturdular.Gönülden tebrik ediyorum hepsini...

* Bu da malum kep ve diploma seramonisi.Baktıkça içim eziliyor...

Artık seneye nasipse...

* Civcivlerimin video kayıtlarını paylaşmadan olur mu?ZE önce sallanarak başlar gibi yapıyor,ardından çekingenlikler başlıyor,yanındaki arkadaşına elini vermek istemiyor,lakin kendi keyfi isteyince tozu dumana katıyor...RU da herşey süt liman...

RU:Sol baştan birinci,ZE sağ baştan ikinci...

Bir yıl sonu şenliğimizde böyle geçip gitti işte.Şimdi kısmetse cumaya kokteyl eşliğinde,yıl boyu ortaya koydukları faaliyetlerin sergisi var.