Beyaz Keyif mi?,Beyaz Çile mi?

İstanbul bembeyaz;

Tüm kusurlarının, fazlalıklarının, bayağılıklarının, keşmekeşliklerinin üstünü,renklerin en saf,en temiz,en masum hali olan karbeyazı ile örttü birkaç gündür.Başka keşmekeşliklere sebep olsa da bu durum, ortaya çıkan görüntü herşeye değer.

Öyle özlemişiz ki kışın adına yakışır böylesi manzaraları,seyrine ve tadına doyum olmuyor haliyle.Öyle ki,yağış durduğunda derin bir hüzün kaplıyor içimi;tekrar eski yüzüyle karşılaşacağız şehrin diye.

Tabi çalışmayıp sıcacık evde rahat rahat kar manzarası seyreylemek güzel de,çalışan ve işyerine ulaşmak için eziyetli çabalara katlanmak zorunda kalanlar için durum hiç de cazip değil.Buz tutmuş yollarda patinaj yapan arabalar,kendine ve arabasına ziyadesiyle güvenip zincir takmadan yola çıkanlar ve bu sebeple trafiği birbirine katanlar,toplu taşıma araçlarına binmeyip özel araçlarıyla hali hazırda araba mezarlığına dönüşmüş İstanbul trafiğinin çilesine çile katanlar...çalışanların 1 saatlik yolu 5 saatte tamamlamalarına ve yoğun günün mesaisine işkenceye eşdeğer mesailer eklemelerine sebep olunca,onlar için keyif değil eziyet anlamı taşıyor kar.

Bir süre bu çileye katlanmak zorunda kalacaklar,Allah hepsine kolaylıklar versin dilerim;ama bizde kara doyduk ve çok memnunuz ne yalan.Onca annenin çocuklarından ötürü ettikleri dua yanıtsız kalmadı ve en çok çocuklar keyif aldı bu işten.Sömestre tatilinde oluşları da pek denk geldi ve doyasıya tadını çıkardı tüm çocuklar karın.Hastalıklarında azalacağını umuyorum bu vesile ile.Zira soğukta mikroplar biraz olsun kırılacak ve üreyemeyecekler şükür ki...

Kar sana gelmiyorsa sen kara gideceksin demiştim ya daha önce,sağolsun kendileri iade-i ziyaret yapmakta gecikmedi ve nezaketini gösterdi hepimize... 

Ama tadında bıraksa hiç fena olmaz değil mi?

Güzel hatırlamak istiyoruz kendilerini...