28 Kasım 2012 Çarşamba

35 gün...

Tam 35 gün olmuş yazmayalı.İyice boşladım seni blogcum;farkındayım.
Ama gel gör ki,yazmaya ne vaktim,ne mecalim,ne hevesim oluyor...

Öyle bir hengamenin içindeyim ki,koştur koştur bitmiyor(yalnız bu koşturmaların bünyeme kattığı +5 kilocuğun neyin nesi olduğunu idrakta hala zorlanıyorum o ayrı) :(

İşte ayrı bir tempo(işyerinde geçirdiğim vakit yetmiyor homeoffice de çalışıyorum ayrıca),evdekinden bahsetmiyorum bile,pehhhhh...

YA'nın ödevleri ayrı bir mesai.Çok şükür ki okumayı geçen yıldan öğrenmiş yoksa halim nice olurdu düşünmek bile istemiyorum.Ders yaptırma sorunu dışında ekstra üstüne düşmeye gerek kalmıyor zira kendisi zevkle okuma alıştırması yapıyor.Şükürler olsun ki okumaya çok meyilli bir çocuk;akşam kitapla yatıp sabah kitapla gözlerini açıyor.Bana da bu alışkanlığını beslemek için kitaplığını genişletmek kalıyor.Bundan da müthiş zevk alıyorum.RU ve ZE'de durumdan bolca istifade ediyorlar.Onlar okumayı henüz bilmeselerde resimlerden hikayeler uydurarak hayal güçlerini zenginleştiriyorlar, e tabi bende keyifle onları izliyorum.Hep hayal ettiğim gibi tuvalette bile kitap karıştıran çocuklara sahip olmak beni ziyadesiyle mutlu ediyor.


İlk ara karnemizi aldık ve herşey yolunda çok şükür.Öğretmenimizde oldukça memnun.Başlarda "derslerde çok konuştuğu" yönündeki şikayetleride azaldı,YA ile konuşmamız işe yaradı sanırım.Öğretmenini seviyor,arkadaşlarını da.Arada ufak tefek sürtüşmeler olmuyor değil,ama onları da hayata hazırlık aşamalarının birer basamağı addedip devam ediyoruz yolumuza...





 


Cumartesi sabahları folklör çalışmalarımız oluyor okulda.Sanırım okuma bayramına hazırlanıyor bu faaliyet.Başta -her yeni şeyde yaptığı gibi- önyargıyla yaklaşıp şiddetle katılmayı reddetse de,dahil olduğu andan itibaren "keyifliymiş aslında" deyip olumlandırıyor fikrini.Arada birkaç figür ipucu bile veriyor hatta..
Bir de bir kızdan hoşlanıyoruz sanırım;hem de fena halde.Utana sıkıla açık etsede uzun uzadıya bahsini etmiyor pek.Geçen cumartesi folklör dönüşü yolda konuşurken,öğretmenler günü nedeniyle aldıkları çiçeklerden birini kıza vermek istediğini kızara bozara söyleyince bende "sen Bengü Su'dan başka türlü hoşlanıyorsun sanırım"diye hınzırca gülümseyince daha bir kızardı rengi.Bende "hislerinde tuhaflık yok ki,olur bazen böyle" diye girip başladım kendi hikayemi anlatmaya:

"1.ci sınıftayken Ergin diye bir çocuğa karşı seninkine benzer şeyler duyumsuyordum.Onu görünce pek mutlu oluyor,heyecandan yerimde duramıyordum.Sürekli takılırdık birbirimize,tenefüs zili çalınca sınıfta birbirimizin peşinden koşar,yakalayınca sırtlarımıza vurup kaçar,tozu dumana katardık.Öğretmen "kim tozuttu sınıfı böyle?" diye sorunca sesimizi çıkarmaz muzipçe birbirimize bakardık.Arkadaşlarımızda hep bir ağızdan ihbar ederlerdi bizi,sonra ikimiz tahtanın önünde tek ayak üstünde durma cezası alır ama yine de vazgeçmezdik kovalamaca oyunumuzdan.Çok keyifliydi o günler"
diye anlatınca pek bir memnun oldu duyduklarına ve anında rahatlayıp çözülüverdi karşımda.Onlarda yapıyorlarmış aynını meğer,sürekli birbirlerine takılıyorlarmış aynı bizim gibi. Hislendim,çocukluğuma masumane duygularıma döndüm oğlum vesilesiyle yeniden...

YA kanadında durumlar stabil bin şükür. Öğreniyor,öğretiyor(okulda öğrendiklerini evde kardeşlerine bir nevi öğretmen edasıyla tekrar ediyor),azıyor,azdırıyor,dellendiriyor ve bol bol okuyor...

RU ve ZE ise büyük bir hızla abilerine ayak uydurmaya çabalıyorlar.RU zaten abi delisi.Dibinden ayrılmıyor,her ne yapacaklarsa beraber yapıyorlar.Mütemadiyen öpücüklere boğuyor abisini.Çoraplarını çıkarıp kapı pervazına tırmanıyor(bacak ağrıtmaca koymuşlar adını),koltuk,masa tepesi ayırmaksızın atraksiyonlar düzenliyor,abi ödevinden esinlenip bir heves ödev yapıyor,monsuno tokuşturuyor,yerden yüksek oynuyorlar bol bol,ve daha niceleri...
Ve ailece bir ritüel haline getirdiğimiz uykudan önce saklambacını unutmuyoruz tabi...



ZE'ciğim her zaman ki gibi tam bir sevgi böceği.Öğretmeni ve dahi sınıf arkadaşlarının velilerinin bile ortak görüşü çok anaç bir yapısı olduğu ve yaşından olgun hareket ettiği yönünde.Arkadaşlarını tıpkı bir anne şefkatiyle sarıp sarmaladığı ve öğretmeninin sağ kolu olduğu söyleniyor hep.Evde de öyle zaten.Kardeşlerine ablalık yapıyor çoğunlukla.Bana da her daim yardıma hazır ve de nazır.Dilerim bu meziyetlerini hiç kaybetmez güzel kızım.Kokoşluk mevzusu ise tam yol ileri...



Kısaca böyle bizde be blogcum...
Öyle bir hızla geçiyor ki zaman,hızına da yetişilmiyor,temposuna da...
Daha eve gidip yemek yapmam,sofra kurmam,mutfak toplamam,ödevlerle ilgilenmem,saklambaç oynamam,çocukları uyutmam,işten sarkan eksiklerim varsa-ki mutlaka oluyor-tamamlamam,ortalığı toparlamam,hergün mutlaka yeniden oluşan çamaşır dağını eritmem ve fırsat bulursam dinlenmem lazım...
Ha bir de bugün çarşamba yaa;

Kuzeyi'i izlemem lazım :)

Hadi bana eyvallah...

23 yorum:

  1. Gülüm kıskanıyorum seni vallahi. 3 çocuk, büyüt hepsini ver okula. Üstüne bir de iş hayatına dönüş yap. Ne güzel . Herşey huzurlu ve yolunda ilerlesin böyle inşallah. O bukle saçlıyı ayrı bir seviyorum ben bilesin. Bi mıncırım kız şu prensesi büyümeden :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Herşey huzurlu ve yolunda ilerlemiyor her zaman Selmam,ama bin şükür halimize.Alıştım bu tempoyada ama hırpalıyor insanı be arkadaşım.Sende büyüttün yavrularını, sık sık kaçamak bile yapıyorsun eşinle bak artık.Maşallah sizede..
      Ysn yana gelemedik ki bir türlü mıncıralım karşılıklı yavruları :)

      Sil
  2. ohh maşallah.. günlük rutinlerin rutin gibi akması bile ne büyük şükür sebebi.. Rabbim daim eylesin huzurunuzu, yorgunluk baki şimdilik :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aminnn Müminecim cümlemizin huzurunu daim eylesin Rabbim.Şükür bugünlerimizi verene...

      Sil
  3. epey özletiyorsun kendini ama iyi olun yeter :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nihanım valla bende özledim blog arkadaşlarımı lakin araya zaman girince soğuyormu insan ne,bloğa ve komşu bloglara pek uğramaz oldum.Açmamaya gayret edeceğim arayı artık :)
      Öperim çookk

      Sil
  4. maşallah gönül maşallah dilimi ısırıyorum yoluna girmiş ne güzel herşey yani kendi bşlarının çaresine en azından bakıyorlar böyle.allah bozmasın.ne güzel hikayenle yüreklendirmişsin oğlunu aldım burdan dersimi uygulamamayı nasip etsin allah birinden hoşlansın bzimkide kalbi hızla çarpsın onunda:)
    kolaylıklar dilerim sana bu güzel yuvada.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Birgül'üm kalbi temiz arkadaşım,
      Teşekkür ederim iyi dileklerine.Zamanı gelince senin oğlanında kalbi pır pır edecek inşallah.Sende kendi hikayelerini anlatacaksın oğluna ,çok güzel bu paylaşımlar çookkk.
      Öperim canım arkadaşım...

      Sil
  5. yaa masalah de,tahtaya vur:))poponu kasi:)) saka bi yana harikalar,allah nazarlardan korusun,opuyorum cok...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorumlarını özlemişim Tijencim..Teşekkür ederim çok çokkk

      Sil
  6. Ne güzel işte! Öpüyorum o tuvalette bile kitap karıştıran bıcırları :)

    YanıtlaSil
  7. Haaa bu arada okul dönüşlerinde yamaç 'ın derslerine bekçilik yaptığım konusunda memnuniyetini yazman beni de mutlu etti... Evdeki adam...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet hayatım birkaç gündür verdiğin müthiş çaba gözümden kaçmıyor ama bekçiler işbaşında uyumaz biliyorsun değil mi?

      Sil
    2. ama haksıızzlıkk buu... ben yamo ödevini yapana kadar hep başındaydım hiç uyumadım..

      Sil
  8. Allah gücüne güç katsın şekeriimmm...BEn 1 çocukla heba oluyorum sen x3:) Allah sağlık versinde gerisi boş gerçi...:) öpüyorum hepinizi:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yakında sende geçersin bu yollardan Dilekcim..ÜStesinden geliniyor bir şekilde ama iyi ama kötü...
      Çok şükür halimize..
      Öperim çook

      Sil
  9. Bende normalim de mi?!:)
    Allah bağışlasın sizde üç bende de iki tane ve bloga sıra gelene kadaarrr...

    Tabii insanın her çocukla kapasitesi artıyor, "tek çocuklu olmak mı peh, çok kolay" diyorum. İnşaAllah üç olduklarında da, şu halin kolay olduğunu söyleyecek miyim acaba?! :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba,
      çocuk sayısı arttıkça sabır ve dirayetimizi de aynı oranda artırıyor Allah sanırım.Yoksa başka türlü nasıl üstesinden gelinirdi ki..
      Deneyimlendikçe tek çocukta takılıp kaldığımız şeylerin artık pek üstünde durmadığımızdan daha bir katlanılır oluyor sanki herşey.İşin özünü kavramış oluyoruz belki de...
      Ne bileyim işte,çok şükür halimize...
      Selamlar bizden çook

      Sil
  10. Gönülüm cidden özledik. Ama sağlığınız iyi olsun da, ağzınızın tadı yerinde olsun da yine de yeter bize. Çok yoruluyorsun. Allah kolaylık versin.
    Ve şu en sondaki güzelliğe bayıldığımı bil isterim.
    Öperim.

    YanıtlaSil
  11. valla Yaruze bence harika idare edeiyorsun, 3 çocuk, üstüne bir de çalışmak, bir de yazmaya vakit ayırmak herkesin harcı değil, özenerek izliyorum :) sevgiler

    YanıtlaSil

Yorulmadan yorumladığınız için teşekkür ederiz...

Related Posts with Thumbnails