Şimdilik İdare et...

YA'nın,kalemtraş çöplerini değerlendirip yaptığı çiçeklerden oluşan,bence safi huzur kokan bir resim...

Öğleden sonra havuza gitmek üzere babamızla birlikte yoldayız.Önce onun işlerini halletmesi için ufak bir şehir turu yapıyoruz.
Ümraniye taraflarında sanırım, bir benzin istasyonuna rastlıyoruz.Babası ile daha önce rastlamış olduklarından YA hemen tanıyor ve gülümsüyor;bana soruyorlar:

B:"Bak bakalım bu benzin istasyonunun adı ne?"
A:"Bilmem,göremiyorum;ne ki?"
B:"İyi bak fiyat tabelasının altında yazıyor"
A:"aaaa Yamaç Petrol"
Y:"Benim benzin istasyonum orası"
A:"Öyle mi,ne zaman satın aldın bakayım?"
Y:"ohoooo çok oldu,haberin yok mu?"

Bu konuşmanın ardından bir süre sessizlik oluyor.Sonra birden bana dönüp:

Y: "anne,senin adın küçükken de mi Gönül'dü" diye soruyor,
A: "tabi ki annecim,isimler büyüyünce değişmez ki?Anlamı hoş değilse ve kişi isminden geçerli bir nedenle memnun değilse değiştirilebiliyor;fakat bu o kadar kolay bir mesele değil.Neden sordun?
Y: "Ben ismimi sevmiyorum"
A: "!!!!! aaaa,neden?,sevdiğini sanıyordum.Üstelik herkes çok beğeniyor senin ismini.Sen neden beğenmiyorsun?"
Y: "Çünkü bebek ismi benim adım.Büyüyünce söylenmez ki!"
A: "Ne olmalı sence peki?"
Y: "Necdet" diyor ve gülümsüyor "babamın adı yani",
A: "Babanın adını mı isterdin yani?"
Y: "Evet,çünkü o yetişkin ismi"
A: "Peki,büyüyünce ismin konusunda fikrin değişmezse,kararını verirsin o halde"

Ne severek koymuştum oysa ki o ismi.
O kadar kafa patlatmaya gerek yokmuş meğer, yok Tibet olsun,yok Yamaç olsun,yok Burç olsun diye,
İsim babamız yakınımızdaymış oysa;babamız kadar yakın...