Küçük bir Çankırı ziyareti...

*YA ve diş macunu sevdası

Hafta sonu ikizleri anneanneye bırakıp,yanımıza YA'yı alarak bir geceliğine,düğünle ilgili prosedürler gereği Çankırı'ya gittik.Neco,YA ve benimle birlikte,kız kardeşim Gülşah,müstakbel damadımız olan erkek kardeşim ve zevcesi Hacer de bizimleydi elbetteki...

Cumartesi öğlen 13:30 gibi çıkıp önce Gebze'de araba değişikliği,ardından Körfez'de yolcu takviyesi(kız kardeşim) devamında Kocaeli Üniversite hastanesinde yatan kayınvalidemi ziyaret ve nihayet saat 17:00 gibi yola koyuluş...Keyifli ve rahat bir yolculuktu.Mesafede çok uzak olmayınca sıkılmadan,pestilimiz çıkmadan tamamladık yolculuğumuzu..21:30 civarı Çankırıdaydık.Kuzenimde soluklandık önce.Sağolsun leziz yemekleriyle,çok içten ve sıcak ağırladı bizleri.Babannemi gördük ve onun iyi olması çok mutlu etti bizi.85 yaşında hala bu denli dinç ve sağlıklı olması (yaşı gereği ufak tefek sağlık problemleri olmuyor değil) ne büyük bir nimet aslında.Umarım genlerimize sirayet etmiştir bu özellikleri...

Oradan ayrıldıktan sonra amcamlara geçtik.Güzel bir yorgunluk çayı hepimize çok iyi geldi.Sohbetler eşliğinde içilen çayların ardından oldukça ilerlemiş olan saatin farkına varıp yataklarımıza yöneldik:)

Sabah keyifli bir kahvaltı edip peşisıra küçük bir şehir turu yaptık.Avuç içi kadar küçük bir şehir zaten Çankırı.Gidilecek görülecek öyle aman aman mekanlara sahip değil yazık ki.Orada bir kere daha denizsiz bir şehrin ne denli eksik kaldığını anladım.

Eve dönünce işlerimizi halledip dönüş yoluna koyulduk.Fonda keman resitali eşliğinde mükemmel bir 4 saat geçirdik.Evet evet Çankırı sadece 4 saat,o kadar yakın işte...

Şaklabanlık halleri

Bu yolculuk vesilesi ile bir kere daha anladım kiiiiii.......

Tek çocuk,gerçekten hiç çocukmuş !!!

Gerçekten öyle...

YA bizi hiç üzmeden,oldukça sakin,olduğunca olgun,anlayışlı ve sabırlı davranarak,keyifli bir yolculuk geçirmemize sebep oldu.Hiç gerilmedim,sesimi yükseltmeme hiiç gerek olmadı,dolayısıyla o da gerilmedi.Bende hiç olmadığım denli müşfik davrandım ona karşı.Mutlu mesut 2 gün geçirdik vesselam...

Çocuk sayısı arttıkça,stresin ve tahammülsüzlüğün seviyesi de doğru orantılı olarak artıyor haliyle.Böylesi kısa yolculuklarda,bu stresi yaşamamak adına,onlardan azade program yapmak daha mantıklı bu nedenle.Hem ebeveyn hemde çocuklar nefes alıyorlar böylece.

Arada yapmak lazım böyle kaçamakları...

Filme konu olan Esas oğlan ve Esas kız:)

Yarın büyük gün,

Bakalım bizim minyatürler ne marifetler sergileyecekler,heyecanla bekliyoruz...

--------------------------------------------------------------------------

Geleceğe not: YA Çankırı'ya giderken,Kurşunlu yolunun çok virajlı ve dar,ayrıca havanında karanlık oluşundan dolayı korktu biraz.Bir ara hemzemin geçite denk geldiğimizde korkusu devasa boyuta ulaştı.Öyle ki,tüm yolculuk boyunca bunun bahsini yaptı ve devamında okulda arkadaşlarına anlatacağından dem vurdu.Bilinçaltında neler uyandırdı kimbilir...

*Diş macunu fetişisti!! YA,yine almadan duramadı görünce:),biraz reklama giriyor ama...