2 Aralık 2010 Perşembe

Annelikten sınıfta kalınca...

Çalışan anne olup,yardımcı desteği olmaksızın,üstelik 3 tane çocuğa sahip olunca, insan her şeyi dört dörtlük yapamıyor maalesef.

Hele birde geç saatlerde eve dönüyorsanız,kalan kısıtlı vakte,bir çok şey sığdırılmaya çalışılınca,mutlaka bir yerlerde fireler veriliyor.Ya gelişigüzel hallediliyor yahut tamamen akıldan çıkıveriyor yapılacak işler.
Diğer ıvır zıvır işler neyse de,çocuklarla ilgili meselelerde yetişemediğim  ya da yarım yamalak gerçekleştirdiğim şeyler olduğunda,kendimi işe yaramaz,beceriksiz,sorumsuz hödüğün teki olarak duyumsuyorum.Belki bünyenin kaldıramayacağından çok işleri üstlendiğimden,ya da programlamada yaptığım hatalardan kaynaklanıyor bu eksiklikler fakat,ne olursa olsun,sonuçta nasibime düşen mahçubiyetten fazlasıyla gocunuyorum.

Örneğin,Yamaç'ın okulunda yayınlanan aylık bültenlerde,her perşembe,bir veliye,ikindi kahvaltısında yenilmek üzere servis edilecek,kek,pasta,börek,poğaça,kurabiye vs.tarzında,yiyecekler hazırlanması görevinin takvimini belirten çizelge gönderiliyor.Kasım bülteninde 2 Aralıkta sıranın bende olduğu belirtiliyordu.Yani tam bir ay öncesinden belliydi.Bende hafta sonunda, Yamaç'la birlikte markete gidip,yapacağımız mamalar için malzemeleri hazırlayıp dolaba istiflemiştim bile.Gel gör ki,aklı başından uçuuupp gitmiş avare Gönül,çoktannn kafasından silip atmış bu önemli ve ihmale gelmeyecek görevi.

Dün akşam,annemlerde çocuklarla boğuşurken,aklımın ucundan dahi geçmedi yarın öğlene okulda olması gereken sıcak sıcak poğaçalar.Dün o tokatı oğluma değil kendime atmalıymışım oysaki,uyanmak için içinde bulunduğum gaflet uykusundan.

Sabah 11:30 da çalan telefonla kendime geldim ama iş işten çoktaaann geçmişti.Bir de öyle güzel soruyorum ki "Bir sorun mu var Zeynep hanım?hayırdır" diye.Zeynep hanımda "Var ama çok büyük bir sorun değil"diyerek,benim salaklığımın üstünü kapamaya çalışıyor kibarca.

Durumu anlattığında,kendimi nasıl ezik,mahçup ve eksik hissettim anlatamam."Ikk mıkkk,kem küm,nasıl unuttum ben yaaa" şeklindeki dövünmelerim faydasız,ama karşımdaki ses beni çok iyi anladığını,böyle şeylerin olabileceğini söyledikçe,ben daha beter yerin dibine girip girip çıkıyorum.
Ne yapmalı,ne etmeli derken,dışardan hazır bişeyler alınıp,eş tarafından okula ulaştırılınca sorun çözüldü.

Ama bu durum,annelik karnemdeki, -sorumluluk sahibi,bilinçli,fedakar anne hanesinde,kırık notlar almamı engelleyemedi tabi...

3 yorum:

  1. Üç çocukla ben ismimi bile aklımda tutamazdım. Çok normal...

    YanıtlaSil
  2. annlili ye katılıyorum bence de .. allahtan böyle sorumluluklar vermiyolar henüz bana...

    YanıtlaSil
  3. yakında oda olur annelilicim.Ama çok şükür sağlıkları yerinde olsun herşey geçiyor...

    YanıtlaSil

Yorulmadan yorumladığınız için teşekkür ederiz...

Related Posts with Thumbnails