5 Aralık 2010 Pazar

Vicdan,Yara ve MİM

YA'ya karşı hep bir vicdan azabı duymuşumdur içten içe..Zamanla bu azap yaraya dönüştü,hatta ara sıra kanayıp canımı yakmakta.Bazen de zorla kaşıyıp kendim kanatıyorum yaramı;sırf kendime olan hıncımdan...
Kimi zaman tam iyileşmeye,belli belirsiz olan izler kapanmaya yüz tutacakken,koskoca ya da aslında ufacık bir nedenle tekrar kök salıyor derinlerde...

Velhasıl,çelişkilerle beslenen bu yara,kimi zaman azalıp,kimi zaman azarak,ama her dem benle,sonsuza kadar yerleşik kalacak.

Yaranın sebebini tahmin etmek zor değildir sanırım.Evet tam üstüne bastınız ve bir darbede siz vurdunuz.Ama ziyanı yok,alışkın bu yara bu çeşit travmalara...

YA 2,5 yaşındaydı abi olduğunda;iki kardeşe birden sahip olarak üstelik.Ağırdı yani sorumluluğu ve de katlanacakları..
Bir kere tam ilgiye ihtiyacı olduğu ve algılarının açılmaya başladığı dönemlerdi.Anneye bağımlılığı uçlardaydı.Nereden bilsindi anne artık üçe bölünecek ve sıra bekleyecek kendisiyle ilgilenilmesi için.Üstelik doyamayacaktı ki sınırlı ilgisine.Ya biri vıyaklayacaktı karnı acıktığından,ya öbürü dermansız gaz sancılarından. Sevmek istese üstelik,birileri müdahale edecek canları acıdığı düşüncesiyle.Zira nerden bilsin çocuk mıncıklayarak sevilmeyeceğini o kadar minicik bebeklerin.Kendide minnacık oysa...

Biraz daha büyüdüklerinde zorla öğrenecek paylaşmayı.Fikri sorulmadan,izin alınmadan,danışılmadan... Kapıverecekler birden,bomboş kalacak elleri.Önce şaşkın,ardından ağlayarak,nihayetinde taarruza geçerek verecek karşılığını.Paylaşmayla birlikte savaşmayı da öğrenecek aynı zamanda;istediklerine sahip olabilmek,kaptırdıklarını tekrar kazanabilmek için...

Anne için öncelik hep ondan yanadır ama bazen yetişememekten sebep,azıcık ihmal eder kendisini.Herhangi bir talebi karşısında şayet kardeşleriyle meşgulse anne,biraz beklemesini tembihler ona;bir çocuk için beklemek ne menem bir şeydir oysa...
Ama bu sayede sabretmeyi ve beklemeyide öğretir hayat ona...

Anne-baba,günlük hayatın koşturmacasıyla bunalıp stres elbiselerini geçirince üstüne,en ufak kargaşaya,en basit kaosa büyük harflerle tepki verince,nasibini en çok o alır abi vasfından sebep.Kocaman adamdır ya herkesin gözünde artık.
5 yaşında,küçük dev adam oysa...
Hayatın ne acımasız olduğunu da öğretir bu tecrübe ona...

Annenin yarasını en çok ne kanatır,canını en çok ne yakar bilir misiniz?
Yakınlarımızla beraberken,onca ikazlara,söylemlere karşın,tüm ilginin kendisinden ziyade ikizlere gösterilişi, onunda kendisini göstermek adına çırpınıp duruşu,anlamsız ya da aslında gayet anlamlı çıkışlar yapışı, farkedilemeyince sessiz kalışı,mahsun bakışları (kanat bakalım Gönül,şimdide kanat,acısın canın,hatta kalbine bir yumruk indir daha iyi,tutma gözyaşlarını akıt,kalmasın içinde.Ggözyaşlarını yarana akıt ki her koşulda acısın yaran,burnunu silmeyide unutma,zira her ağladığında gözyaşlarına eşlik eder oda).........
Gözde olabilmek,ilgi ve dikkat çekebilmek için çırpınmak,hırslanmak gerektiğini de bilir artık...

Ama annesi yetişir imdadına...Anne o kadar çok sevmektedir ki onu,evrendeki tüm ilgiler,sevgiler başka yöne kaysa da,annenin engin sevgisi,sarıp sarmalaması,öpüp koklaması,hepsinin yerini tutar;hemde misli misli fazlasıyla...Onun gözlerindeki ışığın voltajı azıcık düşse,anne ömrünü verir tekrar parıldaması uğruna.Bilir ki dünya bir tarafa,annesinin nazarındaki yeri bir tarafa...

Biliyorum ki,benim gibi birden fazla çocuğu olan çoğu anneler,ilk çocuklarıyla ilgili içlerinde hep bu ve buna benzer endişeler barındırmışlardır.

Bu sebeple bir MİM de ben başlatıyorum.
Konu:
"İLK GÖZ AĞRISI VE ANNEYE HİSSETTİRDİKLERİ"
Mimlediklerime gelince:
sevgili annekaleminden , İlkay ve kurabiyegiller , buse ve ivirzivirdefteri., sevgili küçük prens , sevgili fındıklı kurabiye ve tabi ki vazgeçilmez delianne ...

Hadi bakalım,sizde vaziyet nedir bilmek isterim...

Bu arada MİM konusu açıp mimlemekte ayrı bir zevkmiş:)))

12 yorum:

  1. en kısa zamanda alıp elime kalemic evap vermeli bu mime :)

    YanıtlaSil
  2. ağhhhhhh! içim acıdı! (yazmaya mecalim yok, çok hazin bir konu çoook)

    YanıtlaSil
  3. 2 kez yorum yazdım ama bir türlü olmadı :(

    YanıtlaSil
  4. canım arkadaşımçok güzel ifade etmişsin duygularını,yüreğine sağlık..o güzel yüreğine su serpecek bişey söyleyeyim mi? ben de son 1-2 aydır acaba Candan 1-2 yaş küçük bir kardeşi olsa iyi mi olurdu,bencillik mi yaptık diyorum kendi kendime,çünkü ya yalnz başına oynamak zorunda kalıyor ya da bizi esir alıyor..biz annelere rahat yok bu acabalardan,Anı yaşayabilsek daha iyi olacak herşey..

    YanıtlaSil
  5. öyle güzel yazmışsın ki, beni de ağlattın... geç gördüm ama en kısa zamanda cevaplandıracağım, teşekkürler...

    YanıtlaSil
  6. yüreğime dokundu yazınız...kardeşim ile benim aramda 13 ay var.. doğal olarak pek hatırlamasam da hatırladıklarım beni üzmeye yetiyor....çok zor bir süreç.. allah yardımcınız olsun

    YanıtlaSil
  7. "nnenin yarasını en çok ne kanatır,canını en çok ne yakar bilir misiniz?
    Yakınlarımızla beraberken,Onca ikazlara,söylemlere karşın,tüm ilginin kendisinden ziyade ikizlere gösterilişi,onunda kendisini göstermek adına çırpınıp duruşu,anlamsız ya da aslında gayet anlamlı çıkışlar yapışı,farkedilemeyince sessiz kalışı,mahsun bakışları"
    beni de ağlattınız. :(

    YanıtlaSil
  8. niye böyle ağlatıyorsunuz beni ?ah kuzular,ne zor onlar için yaşam.Küçücük yüreklerinde ne çok şeyle başetmek zorundalar aslında..

    YanıtlaSil
  9. demişsin ya ilk çocuk ilk göz ağrısı,ah o değişmez asla sevgisinin büyüklüğünde.lakin şuna emin ol yaş farkı az olsun olmasın hep fark olacak hep ayrı tutulacak küçük büyükten.benim danam 8,5 yaşındaydı minik kızımı kollarıma aldığımda.şok geçirdi,bunalıma girdi,içine kapandı adeta.
    sen abisin demek zorunda kaldım kalıyorum milyon kez.içi ezilmiyor mudur.kenar köşelerde ağlamıyor mudur.kesin öyledir.var mı çaresi yok.o yüzden sıkma canını.büyüyünce bu günleri pek hatırlamayacak zati:)

    YanıtlaSil
  10. Ben bu yazını atlamışım görmemişim:(
    Ağlattın beni gece gece okurken hep YA nın yerine koydum kendimi.Ben de ilk çocuğum belki de ondan bu denli yakın hissedişim aramızda uçurumlar kadar yaş farkı olsa da içim çok derinden acıdı nedense:((

    YanıtlaSil
  11. Bende ilkim ama hatırlamıyorum pek o anki hislerimi.Zorlanmışımdır elbet ama en cevvalde benimdir kardeşlerim arasında.Sinik kalmamışım,bu da bana moral oluyor tabi:)

    YanıtlaSil
  12. Sen o dengeyi korumayı iyi becermişsin bende Gönül. Hem güze, hem iyi bir annesin. Ben iki çocukla bunalımlara dalarken sende 3 tane ve dediğin gibi 3E bölünme.

    Ortamlarda nedense ilgi hep küçüklerde olur dediğin gibi lakin bizde tam tersi. Nerede ne zaman olursa olsun ilgi Buğra yerine hep Begüm üzerinde olmuştur. Aynen bende (ki daha anlayamacak kadar küçük olmasına rağmen) Buğra'yı sürekli takip eder gözler, kollar oldum. Anlamasa bile ya hissederse mantığı bile üzüyor insanı. Ki benim çocukluğum aynen öyle geçti.

    YanıtlaSil

Yorulmadan yorumladığınız için teşekkür ederiz...

Related Posts with Thumbnails