16 Mayıs 2011 Pazartesi

3'e 1 kala...

3 yaşımıza 1ay kala huylarımızda inanılmaz değişimler var bu ara...
ZE hanımda özellikle...
O,halim selim,melek soylu, güzel huylu, sakin, uyumlu, sevgi kelebeğinin yerini şimdilerde, asi, dediğim dedik, dik kafalı, saldırgan, huysuz,yaygaracı bir delibaş devraldı.
Öyle böyle değil,hele katlanılır türden hiç değil.O anlarda kendime hakim olmakta epey zorlanıyorum,ama çevremdekiler ısrarla ne kadar sabırlı olduğumdan dem vuruyorlar.
Sabah okula gidecek,giysilerini çıkarıp gösteriyorum:
-"Hayıııııırrr ben onu giymiycemmmmm"
-"Ama çok güzel bak,üstelik sana da çok yakışıyor"
-"Hayırrrrr ittemiyorum,ben Hello Kittyli giycemm"
-"Ama annecim hep aynı şeylerde giyilmez ki"
-"Giycem işte,ben onu giymiycem(benim önerdiğimi)"
-"Ayyyyhhhh tamam ne istiyorsan onu giy" ee pes yani...
Mütemadiyen her sabah yaşanan manzara bu.İkizi RU ise ne giydirirsen razı,oğlan işte...
Bu sabah tutturdu illaki mor eşofman altını giyecek,ee hadi giysin dedim,ama baktım ki popo kısmında dikiş atmış,sökük var:
-"Annecim o sökülmüş,onu giymeyelim,ben onu dikeyim,yarın giyersin,şimdi bunu giy olur mu?" diye eline başka bir mor alt veriyorum,
-"Hayırrrr ben bunu giyicem"
-"Ama kızım bak burası sökülmüş,olmaz ki böyle,popon görünür sonra"
-"Hayır bişey olmaz ben bunu giycem" dedi ve giydi bile,
-"ee tamam çıkar o zaman şimdi dikeyim öyle giy", cevap aynı:
-"Hayır işte"
-"Amannnnn ne halin varsa gör,uğraşamayacağım seninle"
Sökük öyle çokta büyük olmadığından çok üstünde durmadım artık,tahammül gücüm tükenirse ortaya avaz avaz bir durum hakim olur ki bunu da bünyem hiç kaldırmıyor.
Geçenlerde İzmit'e çok çok yakın bir arkadaşıma(hatta kardeşten öte) kahvaltıya gittik,Hacer(müstakbel gelinimiz),kardeşi Seda ve kız kardeşimle birlikte.Eee birde ZE hanım tabi...
Gittik,kahvaltımızı yaptık,oturduk keyif çayları,kahveleri içtik,bol sohbet muhabbet herşey yerinde,herşey süper.Arkadaşım Sırma'nında İlkim adında çok şeker bir kızı var,ZE'den 2 ay küçük.Çok bilmiş,çok fırlama bir velet.Gel gör ki bu iki sıpa,ota ..oka herşeye kavga ettiler,hiçbir şeyi paylaşamadılar.Bu duruma alıştık,evden aşinayız ama dışarı çıktığımızda ZE hanımın yaşattıkları fecahatti.
Önce İlkim'in puseti için etmediğini bırakmadı.Ben yanımda götürmemiştim,Sırma da İlkiminkini açınca kıyamet koptu.
İllaki kendisi binecekmiş,ama o İlkimin desekte nafile,parçalıyor kendini,yerlere atıyor.Bende en sonunda bıraktım elini,ne halin varsa gör ben gidiyorum dedim.
Kimin umrunda,döndü arkasını ters istikamete doğru hızlı adımlarla yürüyor.Ben ona tavır yapacaktım oysaki...
Arkasına bile bakmadan gidiyor,baktım dediğim dedik takıldım peşine mecbur.Koştur koştur zor yetiştim,az kalsın yola çıkacaktı.
Elinden tutmak isterim,tutturmaz,sakinleştirmek isterim,mümkün değil.Katır damarı tuttu bir kere.En sonunda "ahhhh yeter artık"deyip kaptığım gibi kucağıma,deli danalar gibi böğüre böğüre ağlaması eşliğinde devam ettik yolumuza.Ama bu nahoş tavırları gün boyu devam etti.Bezdirdi ve götürdüğüme götüreceğime pişman etti beni.Oysa ki bir zamanlar,sakin,muhlis tavırlarından dolayı bu tip tek kişilik gezmelerde hep o eşlik ederdi bana.Kontrol etmesi daha kolay olduğundan  nitekim.
2,5 yaş sendromu bizde biraz tehirli lakin acısını çıkarırcasına sancılı başgösterdi. Isırmalar,sıkmalar,mıncıklamalar,vurmalar,köşeye sıkıştırmalar,çocukça şiddetin masumane haliyle her türlü varyasyonlarını kendisinde görmek mümkün.Bu çok canımı sıkan bir durum.Halbuki elimizden geldiğince şefkatli davranmaya özen gösteriyoruz,haa arada tarafımca çıldırma nöbetleri olmuyor değil ama bu denli saldırgan olmasına sebep olacak kadar vahim değil kanımca.Sanırım bu bir süreç,bir süre sonra geçip gidecek.Ya da umarım öyledir.Oğullarımda böyle bir tutuma hiç şahit olmadığımdan,kendisinden hiç ummadığım kızımda rastlamak şaşırttı beni.Ama umuyorum ki geçecek,geçmesi lazım...
Bir de bu aralar başka bir can sıkıcı durum daha ortaya çıktı ki,bu mevzudaki sıkıntımı körükledi resmen.
Her can sıkıcı durumda,canını sıkan kim olursa "Sen ..oksun" (kaka kelimesinin argodaki versiyonu) diyor. :((
İlk duyduğumda ağzım açık kaldı,nerden duydu?nasıl oldu?derken cevabı kendim buldum.Kısa bir süre önce dayımızla birlikte,Ata Demirer'in "Eyvah Eyvah 2" adlı filmini izlemiştik.İçinde küfürvari şeyler olmadığını duyduğum ve çokta eğlenceli bir film olduğunu bildiğimden izlemelerinde sakınca görmemiştim.Lakin anladım ki çocuklar içinde cımbızla çekiyorlarmış.Nitekim sahnenin birinde, Hüseyin kız arkadaşını görmek için evinin önüne gidiyor ve panik halinde ördeklerin dışkıladığı yere düşüyor.Her yanı pislik oluyor.Babası ne olduğunu sorduğunda "Ördek ...okuna düştüm" diyor.Çok gülmüşlerdi bu sahnede,birkaç kez de tekrar edip gülüştüler hatta.Ayıp olduğunu söyleyip uyarsamda akıllarında öyle bir yer etmiş ki,unutmamışlar.Özellikle ZE hanım.YA ve RU kullanmıyor şükür ki.Lakin ZE her söylediğinde RU şikayet etmek için yanıma geliyor  ve ben ZE'yi uyardığımda bundan müthiş bir haz alıyor.Okulda da tekrarlıyormuş bu can sıkıcı tutumları ne yazık ki.Bu da beni ziyadesiyle mutsuz ediyor.Ne şekilde davranacağımı şaşırıyorum.
Uzmanlar yaptığının yanlış olduğunu anlatın diyorlar..Eee anlattım,hemde kaç kere.
Kısa süreli molalar verin diyorlar,ee onuda yaptım,cıkkk olmadı.
Görmezden gelin,üstünde durmayın,olumsuz tavırlarınız bile onun nazarında ilgi çekmek olarak addedilir ve tavrına devam eder diyorlar,onu da denedik,yok anam oda olmadı.
En son klasik biber sürme tekniğini !!:) bile denedim yok yok yok.Ne yaptıysam henüz vazgeçiremedim bu çirkin tutumdan.
Biliyorum ki,o tüm şirinliğiyle,en masum haliyle bunun ne anlama geldiğini bile tasavvur edemiyor,tepkisini bu şekilde dile getiriyor sadece.Ne yapmalı ne etmeli,bir uzmandan destek istemeli sanırım...

20 yorum:

  1. Okumaya başladığımda ben de 2.5 yaş sendromu diye düşünmüştüm. Bırakın, bence çok da üstüne düşmeyin, inatlaşmayın. Tabi böyle söylemesi kolay bir de yaşayın diyorsunuz belki ama, çocuklar o yaşlarda "ayıp" sözcüğünü anlayamazlar. Küfür ettiğinde hoş olmadığını, sizin çok üzüldüğünüzü falan söyleyin. Bir de siz ne kadar üzerine düşerseniz yapma etme söyleme diye o kadar çok söyleyecektir. Zor belki ama bir süre görmezlikten gelmeye çalışın :) Nacizane tavsiyem :))

    YanıtlaSil
  2. Bu kadar olur...
    Ayni biz :)
    Normal bir sey ya$amiz oldugumuza da sevindim ayrica.
    Ada gibi mülayim bir cocuk bu günlerinde inatcililk,dedigim dedik caldigim düdük seklinde geciriyor.Bir de yapma dedigim seyden hemen vazgecen canim oglum SIMDI gözlerimin icine baka baka ve sirita sirita yapiyor.
    Kolayliklar diyorum.Her zaman ayri zorluyor insani iste

    YanıtlaSil
  3. Gönülüm hayretle okudum senin prenses çok sakindi aslında ya da ben mi yanlış hatırlıyorum.
    Biz de birbirini tırmalama devam ediyor evde senin - benim kavgası son hadinde ama dışarıda biraz daha rahatım çok şükür.
    Diğer konuda ne yapmak lazım bilemedim zira sen herşeyi denemişsin çocuk aklı işte filmi izlerken güldükleri için kendisi söylediğinde de gülüneceğini düşünüyordur belki.
    Allah yardımcın olsun tatlım.

    YanıtlaSil
  4. Her yolu denemissin. Biliyorum bu yas en zorlarindan. Buyuyor, kendi dediklerini yaptirmaya calisiyor, kendi bildiklerini okuyorlar. Benim okuyarak ogrendigim ve buradaki annelerden gordugum sey su, kotu davranisa fazla tepki verme butun ilgini alakani iyi birseyler yaptiginda goster. Beni onu uyguluyorum cogu kotu huydan kurtulabilmek icin. Ise yariyor, dene!

    YanıtlaSil
  5. hiiiç yadırgamadım canım... hepsi normal :) yalnız kötü kelime kullanımına çok takılma. bizde de var.. hatta 4 yaş civarında biraz daha artıyor. yalnış olduğunu bilerek kullanıyorlar.. gıcık bir durum işte :(

    YanıtlaSil
  6. Kız çocuklarda kıyafet kavgası neyseki bizde yok. Hatta ben almaya çalışırken denemesini bile sağlayamıyorum hiç umrunda değil. Hehe güldüm aman olur o kadar canım ya unutur zamanla.
    Resim çok çok güzel.

    YanıtlaSil
  7. senin bu zeye hasta oldum :) ne güzel maşallah sanırım o dönemde olan tüm çocuklar aynı benim oğlan 3 ü geçeli 2 ay oldu hala aynı umarım en kısa zamanda normale döner

    YanıtlaSil
  8. ama şunun şirinliğine bak annesi ya :)

    bizimki de katırın akrabası keçi damarı taşıyor. yeter ki yok desin yeter ki inat etsin. caydırabilenin alnını öperim

    o kaka kelimesini de ben dün duydum. ama ayıp dedikçe beynine kazıyor. duymamış gibi yapıyorum yapabildiğim kadar tabi.

    çok öptüm sizi.

    YanıtlaSil
  9. canım o ...k kelimesinin üstünde fazla durma. denemişsin biliyorum ama, bizdede ne kelimeler oldu. geçti gitti. o sendromlu dönemleri çok fazlasıyla yaşadım. sen daha iyi bilirsin tecrübeli annesin canım. kıyafet sorunu bizdede var. her akşam kıyafetlerini kirliye atarken ama ben yine giycem diyor. bazen yıkayıp hemen sabaha hazırlıyorum. sanırım bizimki beni parmağında oynatıyor :D

    YanıtlaSil
  10. birgünlük'cüm,
    Gerçekten zor bir süreç,insan nasıl davranacağını şaşırıyor,tıkanıyorsun sürekli..İnan denemediğim kalmadı.Sadece ayıp deyip geçiştirmedim tabi.Onun anlayacağı dileden uzun uzun anlattım,lakin işte dediğim gibi olumlu ya da olumsuz her tepki,ilgi çekmek olarak algılanıyor onlar için.Umarım kısa sürede geçer.
    İlgin için çook teşekkür ederim
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  11. Aslı,
    Yalnız olmadığımı bilmek beni de sevindirdi:)Biliyorum ki her çocuk ve anne bu yollardan geçiyor.Atlatılacağınıda biliyorum lakin can sıkıyor işte.
    Geçecek Aslıcım ,hepsi can sıkıcı ama komik bir anı olarak yer alacak belleklerde..
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  12. Aylincim,
    Yavaş atın tekmesi sert olurmuş,bizim ki geç açıldı ama pir açıldı:)O sakin durgun,mülayim kızın yerini şimdi dikbaşlı bir hatun devraldı.Aslında seviniyorum da bir taraftan böyle dikbaşlı oluşuna.Özgüveni olduğunun göstergesi.Sağlam bir kız gerçektende,yani istediğini ne pahasına olursa olsun yerine getiriyor bu da hoşuma gidiyor esasen.Can sıkıcı durumlarda atlatılacak buna eminim.
    Sevgiler canım

    YanıtlaSil
  13. Didemcim,
    Gerçektende her yolu denedim,sanırım zamana ve kendi haline bırakmalı.Her zaman toleranslı olabilsek olacakta,olmuyor işte...
    Sevgiler canım.

    YanıtlaSil
  14. Nihancım,
    Aslında dönem dönem bu tip şeylerin olması çok normal ama anne baba takılılıyor her nedense.Biraz çevreden çekindiğimizden sanırım.Şu yabancı aileler gibi rahat olabilsek keşke,hem ebeveynler hemde daha çok çocuklar huzura erecekte,olmuyor işte...
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  15. Ebrum,
    Benim iki oğlanda öyle,Mağaza kapısından girerken sızlanmaya başlıyorlar.Ne giydirirsen giydir sorun değil.Bazen YA bazı giysilerini çok sevdiğinden üstünden çıkarmak istemiyor ama çok sorun değil.ZE hanım canımıza okuyor bu aralar,durulur umarım.
    Öpüyorum canım

    YanıtlaSil
  16. Şerifecim,
    Teşekkür ediyoruz iltifatın için.Güzeliz ama çok cadıyız.Doktorların sendrom diye tabir ettiği labirentin bir ucundan girdik bakalım,hayırlısıyla çıkmamız kolay olsun diye umut ediyorum..
    Öpüyorum Efe'yi de senide...

    YanıtlaSil
  17. Nilhancım,
    Yaa evet pek şirin ama damarı tuttumu o şirin kız anında bir cadıya dönüşüveriyor.
    Bu veletlerin hepsi aynı soydan gelmiş kanımca.
    Ahhh Allahım bolca sabır diliyorum hepiciğimize...
    Öpüyorum canım.Seni ve Ece kızı:)

    YanıtlaSil
  18. Baharcım,
    Demek siz de yaşadınız bu süreci.Ehh iyi o zaman yaaa.Ne kadar tecrübelide olsam vallahi takılıp kalıyorum böyle durumlarda.Deneyim falan sökmüyor vesselam.
    Kıyafet konusunda kızlar çok takık belli ki.ee kendi hallerimizi baz alırsak normal aslında.Doğuştan başlıyor bu dürtü demek ki..Çorabına kadar kendi seçimi olacak bizimkinin.Allahım Allahım...
    Öpüyorum Baharcım Yağmuruda seni de...

    YanıtlaSil
  19. Tamamen saçma bir öneride bulunuyor olabilirim: Bir de ters psikolojik baskı deneseniz? Siz de onunla birlikte.ok deyin ve kıkırdayın. Bağıra bağırsa söyleyin, aynanın karşısında söyleyin filan mesela? Hatalı davranışı ben de yaparak iyice pekiştirmek istemiyorum da diyebilirsiniz tabii. AMa ben olsam öyle yapardım :)) Hatta yapıyorum (Kızım 20 aylık ve aptal kelimesini öğrenmiş bile :)

    YanıtlaSil
  20. Gönülcüm,derin bir nefes al tatlım,bizim oğlanlar da kaka-çiş-bok-püsürük herşeye gülüyorlar,biz de onlarla şakalaşıyoruz (Dilem ve ben) şimdilerde unuttular bile..geçer gider ama çok üstünde durma bence,senin sinirlendiğini görünce amacna ulaşıyor zira..

    YanıtlaSil

Yorulmadan yorumladığınız için teşekkür ederiz...

Related Posts with Thumbnails