Evlilik hazırlıkları...

Günler yoğun,yorucu ama oldukça keyifli,şükürler olsun...

Bu aralar Haziran sonu evlenecek olan erkek kardeşimin evlilik hazırlıkları ile uğraşıyoruz,hummalı bir biçimde...

Ev tutuldu çok şükür,hemde bize epey yakın,çok seviniyorum tabi.Kardeşimi çoook seviyorum haliyle,uzaklaşsak çoook üzülürdüm.Kız kardeşim uzak maalesef,en azından biri yakın olmalı.Gelincağızımız yabancı değil,o nedenle zaten iyi anlaşıyorduk,umarım böylede devam eder.

Eşyaları hazırlandı ufak ufak,birkaç eksik kaldı.Halılar,perdeler,boya badana işleri,aplikler...Aslında eksikler bitmiyor,kimbilir daha neler neler var.Sıfırdan bir ev ortaya çıkarmak,zahmetli ve teferruatlı bir iş nitekim.Eskiler bir yatak,bir döşek,birkaç kap kacakla samanlığı seyran ediyorlarmış ancak şimdi durum oldukça farklı.O samanlığın seyran olabilmesi için maddi ve manevi epey efor sarfetmek gerekiyor.

Bu işlerden bende en az onlar kadar keyif alıyorum.Sağolsunlar,her aşamada benimde fikrimi almaları, dahası benden destek istemeleri çok hoşuma gidiyor.Bende elimden geldiğince yanlarında olmaya çabalıyorum,bazen "acaba fazla mı karışıyorum?" diye otokontrol yaptığım oluyor,lakin onlar sürekli minnet duyarak bu düşüncemin yersiz olduğunu gösteriyorlar bana...

İşten ayrılmış olmam bu aşamada çok iyi oldu aslında.Her işte bir hayır vardır derler ya,gerçekten oldukça hayırlı oldu.Düğün sonuna kadar da işe başlamamak hayırlı olacak zannımca...

Önümüzdeki hafta Hacer'in ailesi gelecek,ondan sonra da biz gideceğiz Hacerciğimin eşyalarını almaya.İşin bu kısmı oldukça hazin aslında.Yıllarca yaşadığın evden ayrılıyor olmak,orda bulunan eşyalarının toplanıp götürülmesi ve artık o eve misafir olarak gelip gideceğin fikri biraz üzücü.Ama doğa kanunu bu;sevmek,sevilmek,birleşmek,üremek aile olmak gerek.Doğanın dengesini bozmamak gerek:))

Bizde bu yollardan geçtik bir zamanlar.9 yıl önce tamda bugün sözlenmiştik,dün gibi sanki.O kadar apar topar olmuştu ki bizimki,nasıl geçti,neler yaptık,neleri atladık hiç bilemedik.Tanışmamız ve evliliğimiz arası topu topu 5 ay,ne acelemiz vardıysa sanki...Tadını çıkarmalı idi o vakitlerin,sindire sindire,geniş geniş hazırlanmalı idi evliliğe.Ama Neco sağolsun,soktu iki ayağımızı bir pabuça,yangından mal kaçırır gibi apar topar girdik o yola.Bir baktım evlenmişiz:)))Kötü mü oldu?Olmadı elbet,çok şükür,ama daha geniş vakitte daha organize hazırlanmak isterdim kendi düğünüme,bir kez olacak sonuçta.Yani o niyetle yola çıkıyoruz...

Biz her işimizde böyle aceleciyizdir zaten.

Bkz: ilk 6 yılda peşpeşe 3 çocuk..(ilki 4.cü yılda ve 2,5 yıl sonrada ikiz ama neticedir önemli olan)

Düğün hazırlıkları demişken,

Herşey iyi hoşta,ben daha ne giyeceğime karar veremedim bir türlü.Nasıl bir elbise almalı? Ne renk olmalı? Modeli nasıl olmalı? Biraz daha bekleyip birkaç kilo daha mı vermeli? Yoksa riske atmayıp şimdiden hazır mı etmeli? Yaa saçları ne yapmalı? Nasıl bir şekle sokmalı? Bu kısa haliyle pek de alternatif olmasa da bir karara varmalı..Ha birde ayakkap sorunu var.Elbiseye uygun ayakkap ve çanta edinmeli...

ZE'nin elbiseler hazır.Düğün ve nikah için iki ayrı elbise alındı,lakin onlara uygun iki çift ayakkabı arayışındayım.Biri bej diğeri nar çiçeği renginde.Aslında cumartesi günü tam istediğim gibi iki model buldum,renklerde istediğim gibi idi.Ancak kararsız ben acaba daha güzel birşey bulabilirmiyim diye almadan çıktım.Bulamazsam ve şayet kalırsa onları alırım artık.

YA ve RU içinde iki takım beğendim,onları alacağım büyük ihtimalle.Ceketli değil,yelekli bir takım,şahane şeyler,tarzı harika.Oğullarımı içinde hayal edince heyecanlanıyorum.

Neco'ya da bakacağız birşeyler,umarım gecikemeden hallederiz.

Kardeşim için en iyisi olsun istiyorum.O herşeyin en güzelini hakediyor,tabi Hacerimde...Allah sağlık ve mutluluk versin,en önemlisi bu.Ve peşisıra da huzur.Yuvaları her daim sıcacık olsun,mutluluk dolsun.O mutlu yuvayı sağlıklı ve hayırlı evlatlar şenlendirsin,tadına tat,neşelerine neşe katsın.

Ağızlarının tadı hiiiiç bozulmasın,bir yastıkta kocasınlar.

Sağlıkla,mutlulukla,huzurla...

ZE hanım'la hafta sonu gezmesinden...