4 Mayıs 2011 Çarşamba

Bizimkisi bir Yaruze hikayesi...

Sevgili Sihirli Günce "Blog tutma hikayeniz" konulu bir mimle mimlemiş beni.Mim konusunda epey beceriksizim aslında,ama bu konu hoşuma gitti.Laf aramızda bazı mim konularını çokta gerekli bulmadığımdan yazmayı yeğlemiyorum,daha doğrusu içimden gelmiyor.Ama bu mimi ötelemeden yazmak istedim...
Yazmayı severim ben oldum olası.Kendimi iyi ya da kötü duyumsadığım her anı bir kenara not etmek ezelden beri alışkanlık olmuştur bende.15 yıl önce tutmaya başladığım birde günlüğüm daha doğrusu kendi adıyla hitap edeyim "Dert Ortağım" vardır hatta.Günlük formatında değilde,kimi zaman keyifli anları,ama umumiyetle ihtiyaç duyduğum anlarda deşarj olma hasebiyle not tuttuğum ve geleceğe hoş bir enstantane olur düşüncesiyle yola çıktığım can yoldaşıydı bir nevi.Dershane yıllarından  başlayıp,üniversite macerasıyla hız kazanan,hayal kırıklıkları,bunalımlı günler,dolu dizgin aşk anıları,öğrenci evi ve sefil ama bir o kadar keyifli öğrencilik hayatı, tempolu ders ve sınav maratonları...gibi içinde bir yığın hoş ve nahoş anıların yer aldığı bu defter yol arkadaşım olmuştu benim uzunca yıllar.Çantamın ya da çekmecemin en gizli yerlerinde itina ile saklar,annemin eline geçmesini önlemeye çalışırdım,olur da okursa içinde maymun iştahlı zamanlarımdan kalma aşk serüvenlerime şaşıp kalmasın diye...
Dertortağım,teknolojinin bu denli hayatımızda olmadığı o dönemlerde benim yazma dürtümü somut olarak tatmin eden,elle tutulur bir nesne,dahası sırdaş,arkadaştı.İçimin kabardığı anlarda,beni rahatlatan,nefes almama olanak tanıyan,zihnimden geçip kalbimi sıkıştıran,aklımı kurcalayan ne varsa yazarak sakinleşebiliyordum.Yine mutluluktan kabıma sığmadığım anlarda da ilk aklıma gelen şey bir kenara not düşmek oluyordu.
Velhasılı kelam,
Yazmak,ruhumla dış dünya arasındaki köprüydü nazarımda,hala da öyle...
YA doğduktan hemen sonra,hamileliğim esnasında da takip ettiğim e-bebek adlı sitede,doğum hikayemizi yazmayı çok istiyordum bende.Zira her bir hikayeyi heyecanla,sabırsızlıkla,empati kurarak ve gözü yaşlı okuyordum her defasında.Mutlaka bende yazmalıyım oğlum doğduğunda diyordum.Biraz tehirlide olsa yazdım.Orada hikayesini okuduğum birinin(daha sonra arkadaşta olduk) mynet tarafından oluşturulmuş bloğunu görünce inanılmaz hoşuma gitti.Bir çocuğa bırakılacak en güzel hediye bu olsa gerek diye düşündüm.Dahası bir anneye...Hemde uzakta olan ve merak eden dostlara da bizden haber niteliği taşırdı.Hemen arkasından yine başka bir anne tarafından oluşturulmuş kendine özel bir site dikkatimi çekti,o da oldukça özenli hazırlanmıştı.İçinde soyağaçlarından tutun,hamilelik serüvenleri,ultrason resimleri,doğum anı,duygular,düşünceler vs vs...herşeye yer verilmişti.Ve ben neden böyle birşeyi çocuğumdan ve kendimden mahrum bırakayım ki diye düşündüm.Hemen araştırmaya başladım.Ve Blogspotla karşılaştım.Kaydımı yapıp,adresimizi aldım.İlk adımız:
yamacegemen.blogspot.com 'du.
Lakin tarjikomiktir ki 2007 Aralık ayında heyecanla başlayan bu serüven,başladığı gibi bitti.Nitekim ikinci kez hamile kaldığı öğrendim.Hemde İKİZ...
Bu durum bende içinden çıkılmaz karmakarışık hisler yumağına dolanmama neden oldu.Birgün mutlu,peşisıra günlerce ruh gibi,moralsiz,keyifsiz,çaresiz,düşünceli ruh haline bürünmüş gezinip duruyordum.Mütemadiyen gözyaşı döküyor,neden,nasıl ??? sorularıyla kendimi yiyordum.Bu duygu gelgitleriyle ortaya ancak kabusa eşdeğer birşeyler çıkabilirdi.Çocuklar içinde olsa olsa "annem,ne dengesiz,ne depresif,ne mutsuz,ne menem bir kadınmış meğer" gibi benim ve onlar için hoş olmayacak bir sonuç çıkardı ortaya,ki bunu da hiç tercih etmeyeceğimden en iyisi blog işini ötelemek ya da tamamen başladığı gibi bitirmek olabilirdi,nitekim öyle de oldu.
Doğumun ardından,yoğun geçen günler aylar sonunda,ortalık biraz durulunca PC başına daha uzun oturabilir oldum.Böylelikle blog tutan diğer annelerin sayfalarına göz atmaya başladım.İlk tanıyıp zevkle takip eder olduklarım,"Defneyle yaşamak" ve o zaman ki adıyla "Meripoint" şimdi ise "Kurabiyegiller" olmuştu.Hergün merakla başına geçiyor ilgiyle yazdıklarını takip ediyordum.Ama ben hala blog işine geri dönme şevkini bulamıyordum kendimde:(
Sonra birgün,nasıl olduysa face den üyesi olduğum gruplardan biri olan İkiz Anneleri grubundan tanıdığım Nil ve Tuna'nın annesi Işık sayesinde birden silkeleniverdim ve artık zamanıdır dedim.
Işık ikizleri için "ikiz mucizelerim" adıyla bir blog oluşturmuştu,görür görmez bende uyanan şevkle hemen atağa kalktım ve o gün bloğumu yeni hayatımıza uygun,yeni ismiyle düzenleyip ilk yazımı yayınladım.
Kimi zaman çok boşladım,içimden hiç yazmak gelmedi kimi zaman,bazen o kadar yoğun günler geçirdim ki istesemde oturamadım PC başına.3 çocuk,ev,ve o dönemlerde başladığım iş hayatım yazmama olanak vermiyordu.Ama yine de gece 03:00 lere kadar oturup tamamen ihmal etmemeye özen gösterdim.Çok keyif alıyordum,inanılmaz mutlu ediyordu beni yazmak,her kaydı yayınladığımda içimi tuhaf bir heyecan ve mutluluk kaplıyordu.İzleyen sayımın hergün artıyor olması ayrıca motive ediyordu beni.
Ta ki Blogspotun kapısına kilit vurulana değin.
O andan sonra uzunca süre PC başına geçmek dahi istemedim.Kaçak göçek birşeyler yaptım ara sıra ama olmadı,hevesim kaçmıştı bir kere.Uzunca süre kendime gelemedim.Kendimize özel domain aldım,host işleriyle falan uğraştığım dönem açılacağı söylendi ve isim aldığımla kaldım.Zira Blogspotta bir yığın dostum vardı,o mahalleye alışmıştım,komşularım çok candandı,içim elvermedi başka yere gitmek.Olduğum yerde kaldım ve kaçan şevkimin geri gelmesini bekledim.İyi de yaptım.Çok seviyorum buraları,iyi ki blog tutuyorum,iyi ki birbirinden değerli bir dolu blogger dostum var.Aralarından birkaçıyla görüştüğümüzü daha önce yazmıştım.
Teknolojinin bir yığın zararına rağmen böylesi güzel şeylere vesile olması ne hoş...
Umarım bir başka adalet tuzağına daha kurban gidip ayrı düşmeyiz.
Bu da bizim hikayemiz...
Hep bir arada olmak dileğiyle...

Bu arada Yaruze ile siz nasıl tanıştınız merak ettim şimdi?

33 yorum:

  1. Seni deli annenin bloğunda keşfettim gönül. yorumların çok ilgimi çekiyordu. Ondan beridir atlamadan her yayınladığın postu okumaya çalışıyorum. Seni okumayı seviyorum.

    YanıtlaSil
  2. okumaya başladığım ilk bloglardansın hatta bir gün yaruzenin anlamını çıkarmak için tüm blogu okumuştum ama çıkarmıştım :)

    YanıtlaSil
  3. hep bir arada olalım, evet :)

    YanıtlaSil
  4. Hoş vesilelerle başlanıyor ve öyle devam ediyor ben çok mutluyum seni tanıdığıma:)

    YanıtlaSil
  5. Nilhancım,
    Teşekkür ederim canım.Benim adıma ne mutlu bizi takip ediyor olman.Bende elimden geldiğince okuyorum seni canım.Ve çok seviyorum
    Sevgiler canım...

    YanıtlaSil
  6. Efe ile hayat,
    aaa ne güzel,çok mutlu oldum.Hep bizimle ol olur mu?
    Bizde Efe ile maceralarını keyifle takip ediyoruz.
    YA&RU&ZE:) anladın sen onu:)))
    Sevgiler canım...

    YanıtlaSil
  7. anne kaleminden,
    sende benim eski takip ettiklerimdensin Nihancım.Hep bir arada kalalım...
    Sevgiyle canım

    YanıtlaSil
  8. Ebrucum,
    Bende çok ama çoook memnunum seni tanıdığıma.Kalbi tertemiz,dili şiir gibi,harikulade bir insansın.
    Hep takipte olalım.
    Seviyorum seni...

    YanıtlaSil
  9. belli ki annelerin blog açmasının tek sebebi var ;)

    bugünkü 22 ağustos olayı da şu linkte var, kısacası büyük bir ihtimaldir ki; gelen yasaklar neticesinde bir sürü site ve paylaşım ağları tarih olacak. buna bizim bloglarımızda dahil :(

    http://gundem.milliyet.com.tr/internetin-olum-tarihi-22-agustos-2011/gundem/gundemdetay/03.05.2011/1385589/default.htm

    YanıtlaSil
  10. kesinlikle Sibelcim,
    Amacımız bir,çocuklar.
    Senden sonra haberdar oldum durumdan canım sağol.Daha neler göreceğiz kimbilir.PEs diyorum.
    Ama biz onunda üstesinden geliriz meraklanma.
    Öperim canım...

    YanıtlaSil
  11. Gönül'cüm ellerine sağlık tatlım. Ne güzel bir yazı olmuş böyle. Bir çırpıda okudum valla. Bu arada yazıları seyrek yamaya başladın. Merak eder oldum seni. Haberin olsun canım.

    YanıtlaSil
  12. Selmacım çok teşekkür ederim canım.Yaa evet sorma çok yoğunuz bu aralar.Kardeşim evlenecek ve sürekli dışarda onların işleriyle ilgili koşturuyoruz.Eve gelince de malum canım.
    Öpüyorum seni ve güzellikleri...

    YanıtlaSil
  13. blogumda ikinci çocuk şöyle zor , araları daha 1,5 yaş filan diye serzenişte bulunurken sen benimkiler ikiz dedin ....

    öyle yani :) böyle tanıdım seni ve karışık tostlarını.. iyi ki de tanımışım :)

    YanıtlaSil
  14. iyi ki yazmışsın, iyi ki varsın..
    ben bloğum çok sıkıcı olduğu için sadece beni ekleyip okuyanları okuyordum.seni böyle tanıdım.
    soru güzel bir soru aslında bende çok merak ederim..

    YanıtlaSil
  15. Oy Gönülüm Ya 'nın üzerine ikiz haberi aldığında yüzünün ne hal aldığını düşünemiyorum.Ruh halini ne güzel anlatmışsın...
    Bu arada aşk hikayelerini de çok merak etim , çok keyifle yazmışsın...
    Seni okumak çok keyifli gülüm , iyi ki keşfetmişsin blogları , bizlerde keyifle takip ediyoruz yazılarını...Çok öpüyorum canım ,keyifli akşamlar :))))

    YanıtlaSil
  16. iyi ki yazıyorsun arkadaşım...seninle komşu olduğum için çok mutluyum...sevgiler

    YanıtlaSil
  17. muçizeye inanma kopya yapıştır yapıor galiba aynı yorumu bana da yazmış:))))))))
    şaka bir yana iyi ki bloglar varda tanışıyoruz burdan hepiniz seviyorum:)

    YanıtlaSil
  18. annecim,canım benim,
    hatırlıyorum vallahi.Sende içinden derin bir ohhhhh çekip beterin beteri varmış diye teselli bulmuştun:)
    Bende seni ve kurabiyelerini seviyorum.Hep buralarda ol emi...
    Sevgiler canım.

    YanıtlaSil
  19. Öz'üm,
    İyi ki tanımışız,iyi ki beraberiz.Hep böyle yan yana olmak dileğiyle canım.
    Sevgiler

    YanıtlaSil
  20. İçimizdeki karnaval,
    Canım İlknurum,İkiz değil üçüz haberini aldığımda demeliydin esasen.Çünkü başta üçüzdü:)Şaka gibi dimi?
    Aşk hikayelerimi bir ara anlatırım ben sana;)Uzun hikaye...
    İyi ki bende seninle karşılaşmışım ve dahası tanışmışım.Ne mutlu bana.
    Pendiğe bekliyorum haaa..
    Öperim canım.

    YanıtlaSil
  21. Gülçincim,
    Bende bende.Senin o muzip ama aklı başında yazıların beni benden ediyor:)
    Çok seviyorum seni okumayı.Hep komşu kalalım canım.
    Öperim çoookk...

    YanıtlaSil
  22. Bigocum,
    valla aynıymış:)Vay kopyacı Nilhan vayyy:)))Şaka canım şaka:)))
    Bende seni seviyorum Bigocum,takibe devam...

    YanıtlaSil
  23. Canım iyi ki yazmışsın seni zaten faceten tanıyordum ama burada daha bir kaynaştık daha da tanıdık birbirimizi ve ne kadar çok ortak yanımız olduğunu keşfettik birlikte.
    Seni okumakta seninle konuşmakta inanılmaz keyifli:)

    YanıtlaSil
  24. Aylincim,
    Evet senle ortak noktalarımız bir hayli fazla..Bu nedenle iyi anlaşıyoruz senle sanırım..Paylaştıklarımız ortak olunca birbirimizi daha iyi anladığımızdan keyifle okuyorum bende seni.Yakınlarda ol hep...
    Sevgiler canım.

    YanıtlaSil
  25. ziyaretiniz için çok teşekkür ederim...
    sizin blogunuzda cok guzel. zevkle takıpedıcem ınsaAllah...

    YanıtlaSil
  26. Seninle yeni tanistik ve cok memnunum tanidigima...

    YanıtlaSil
  27. Iyiki gelmissin bloguma, seni tanidim. Bundan sonra sık sık ugrayacagim yanina :)

    YanıtlaSil
  28. Hikayeniz çok güzel ilgiyle okudum.. paylaştığınız için teşekkürler...

    YanıtlaSil
  29. Canım,
    blog hikayeni severek okudum. Bundan sonra büyük bir zevkle blogunu takip edeceğimden eminim.
    Sık sık görüşmek dileğiyle,
    Sevgiyle kal.

    YanıtlaSil
  30. memolinin annesi,
    Hoşgeldiniz,ne iyi ettiniz de geldiniz.Ee artık gelir gideriz birbirimize...
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  31. Didem,
    İnan bende çok memnunum tanıdığıma seni.Hep görüşelim olur mu?
    Sevgiler...

    Peri tozu fotoğraf,
    Ne iyi ettimde uğradım size,bir blog dostu daha ekledim kumbarama.Epey zenginledim şükürler olsun.
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  32. Gezi/yorum,
    Teşekkür ederim.Hep güzel hikayelerimiz olsun hayatta,bol bol paylaşalım dostlarla...
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  33. bülbülünyeri,
    Çok sevindim beğenmene ve takipte olmana.Bende peşinizdeyim haberiniz ola..
    Sevgiler...

    YanıtlaSil

Yorulmadan yorumladığınız için teşekkür ederiz...

Related Posts with Thumbnails