Sanki anne baba olarak biz,sabahın köründe,günün totalinde yükleneceğimiz tüm elektriği yüklenmiş,çocuklarda o elektriği etrafa ve özellikle kendi üstlerine çekmek için her türlü zıvanadan çıkma figürlerini sırayla denemek adına fırsat kollarmış gibi debelenmekteyiz.
Yüz yıkamak ayrı dert,kahvaltı etmek apayrı.Kah yumurtalık savaşı,kah kahvaltı tabağı.Biri su ister,diğerinin anında sensörü devreye girer,o eksik kalır mı hiç.Birine diğerinden önce mi verdin,Allaaaaaaaahhhh hayatının hatası,yandığının resmidir.Çek bakalım iki saat cıyaklamasını.Onu bastır bir diğeri,yarım kalan suyunu diğeri içtiği için koparır kıyametleri.Eee anne -baba ne yapar peki...
-"eeeeehhhhhhhhh yeterse yeter artık,derhal susun yoksa hepiniz yatağınıza ve akşama kadar çıkmak yok"
diye kızılca kıyameti koparınca ufaktan bir sessizlik sağlanır,lakin o fırtınadan önceki sessizliğin benzeri bir sükunettir.
Milyon kere hadi ile başlayan ağzındakini yutturma amaçlı cümle telafuz edilir.Arada tehditler işi iyice kızıştırır.Öylece beklemelerine dayanamayınca çatalla ağızlarına lokmalar tıkılır,kafalar sağa sola öne arkaya çevrilince,paylamaların ardı arkası kesilmez.
Anne babanın başı dönmeye başlayınca alelacele uzaklaştırır artık sofradan cümlesini.Çekilmez hale gelmiştir nitekim bu curcuna...
Bitti mi peki bu amansız koşturmaca?
Daha dişler fırçalanacak,üstler giydirilecek(kahvaltı kadar yorucu bir diğer iş olduğu malum),çantalar kontrol edilecek,kapı önü karmaşası yaşanacak....
Daha kim bilir ne kaoslar bizi beklemekte...
Annenin kafasında kırk tilki fink atıp,hiçbirinin kuyruğu birbirine değmemekte.
Çocukları bu hengameyle okula kovalar gibi göndermek onu kahretmekte...
Arkalarından uzunca süre dalgın gözlerle,içi darmadağın,yangın yeri,harabe iç geçirmekte...
Peşi sıra kendine geldiğinde,evdeki huzur veren sükunete derin bir ohhhhhhhhhhhhhhh çekmekte :)
Her anne biraz DELİ* işte...
----------------------------------------------------------------------------------------
*Delicim senin lakabın bu malum,lakin var mı ANNE olup da DELİ olmayan acep?
hayatım ben de bazen kendimizi şeye benzetiyorum: Hani Amerikan filmlerinde 9 çocuklu aileler vardır ya, harala gürele eksik olmaz, havaalanında uçağı kaçırmamak için palas pandıras koştururlar ve mutlaka birşeyler ters gider..hah..tam da onlara....
YanıtlaSilBizde hiç eksik olmayan sahneler birinin tuvalete gitmesi gerekirse diğerinin de aynı anda gelir ve klozet başında kavga başlar elleri yıkamak ayrı dert hele üst baş değişimi off diyorum .
YanıtlaSilBir yere gidileceği zaman evden çıkmak bir fırtına ile beraber olur, anne en son evden çıkar ama hep yarımdır ya makyajı yoktur ya da kesin kendisi ile ilgili birşeyi unutmuştur ama asla çocuklarla ilgili değil sadece kendisi ile ilgili çünkü anneye asla zaman kalmaz.Kapıda her daim homurdanan babayı da unutmamak gerek :))
Evet ama onlar bizim gibi panik ve çığırtkan değildirler ki.Gayet muhlis,sakin ve de organize idare ediverirler hepsini.Bizde cıyak cıyak bağrışmamızdan belli ederiz kendimizi...
YanıtlaSilbak ne güzel anlıyoruz birbirimizi dimi Aylincim.Baba TV başında bir yandan gazete okur bacak bacak üstüne,anne hangisine yetişeceğini bilemez.En sonunda makyaj yaparken gelir baba ve "ooooohoooo daha makyaj yapıyorsun ne zaman biter" diyip bütün enerjini silip süpürür.Offf diyorum başka da bişey demiyorum.
YanıtlaSilÖperim Aylinim...
var mı anne olupta deli olmayan:)yok galiba..ne değişik bir duygu karmaşası...ne değişik ve sürekli bir vicdan azabı bu annelik değil mi??bazen çıldırıp bende insanım diyosun bazen de acaba daha iyisini yapabilir miydim ,bağırmasamda olur muydu diye bir vicdan azabı sarıyor içini..zaman geçip büyüdüklerinde de aynı olacak her şey galiba..çünkü anneyiz biz:))ve ben kendim gibi delilerin varlığını gördükçe seviniyorum ...delimiyim neyim:p
YanıtlaSilYelizin sloganı sloganımız işte: hepimiz anneyiz, hepimiz deliyiz:)
YanıtlaSilAllah kolaylık versin size.Yok ben o fotoğrafa kendimi koyamadım bir türlü:)) Eminim herşey çok zordur.
YanıtlaSilBazen düşünüyorum büyüdüklerinde boyunuzu aştıklarında üç tane yanyana evlat tiyatrodan ya da sinemadan çıkmışsınız anne gel yemek ısmarlayalım sana diyorlar nedense bu görüntü geldi aklıma belki bu görüntü gününüzü bugün kolaylarştırır nacizane
3,5 yıldır evde tek hakim Efeydi kardeşi doğunca neler olacak tahmin bile edemiyorum hele bu yazıdan sonra gözüm korktu resmen :)
YanıtlaSilAllah kolaylıklar versin
Permaren,
YanıtlaSilTam da anlattığın gibi işte.Ne bir eksik ne bir fazla.Ömrümüzün sonuna dek taşıyacağız bu vicdan yükünü anlaşılan ve bu beni fazlasıyla korkutuyor.
Çocuktan sonra yaşalmak yaşlanmaya dönüşüyormuş anladım:(
Sevgiler benden yana...
Deli anne'm:
YanıtlaSilBir de Gülçin'in:
Annelik yarı delilik,yarı bilgelik...
Ayla,
YanıtlaSilDüşününce çok zor gerçekten.Bende 3 çocuk doğurmayı,hayalini bile kurmazdım.Öyle bir ihtimal dahi yoktu yani.Ama hayat insanın karşısına ansızın çıkarıveriyor en yapmam dediğin şeyleri.Büyük konuşmamak lazımmış.
Dediğin gibi büyüdüklerinde daha bir keyifli olacak sanki herşey.Nitekim kendi anne babama bakıyorum,biz varsak yanlarında keyiflerine diyecek yok,yüzlerinde güller açıyor.O günler bize de yakın inşallah.Gerçi onlarsız bir hayat şu an da düşünmek olanaksız.Çelişik bişey işte,boşver...
Şerife,
YanıtlaSilOnun için çok güzel olacak orasını hiç dert etme.Kimi zaman sorun çıkaracak o malum ama varlığından her daim memnun olacak o kesin...
Evde tek hakim olmanın çok ta güzel tarafı yok şöyle bir düşününce.Arada Saltanat kavgalarıda olmalı hayatı renklendirmek için...
Canım battaniyeyi örmek için ben 7 çeşit ayrı ip kullandım.Hepsinden bir tane yetecek gibi ama krem rengi ipten beş tane aldım.Dördüncüyü kullanıyorum ve hala battaniyem bitmedi..
YanıtlaSilBen Nako bonbon ve Kartopunun lif ipi ile örüyorum..
Umarım yardımcı olabilmişimdir.Sevgilerimle:))))
doğurup büyütüp de pişman olan anneye rastlamadım, hepsi iyi ki doğurmuşum keşke bi tane daha yapsaymışım zamanında diyo, doğru yoldayız bence :D ))))))))))))
YanıtlaSilben bir taneyle yetineyim bence, daha fazla delilik beni bozar :P
YanıtlaSilEminim kapıyı kapıyınca özlemeye başlıyorsun :)
YanıtlaSilee oldu mu bu simdi...yeniden anne ol dedin simdide bunlari diyorsun :))
YanıtlaSilOkurken tatli geliyor da ya$amak kimbilir ne zordur.
Annelik delilik olmasa nasil altindan kalkilir ki... sevgiler
İdolümsün güzelim sen ben 1 taneyle başa çıkamazken baş deli:)
YanıtlaSilÖzlem'im teşekkür ederim.Tez elden başlıyorum öyleyse.Belki de senden önce bitiririm ha ne dersin?:)
YanıtlaSilSevgiler...
Nihancım,
YanıtlaSilÇok haklısın,benim için zamanlama ve gelen misafir sayısı beklenenin dışında olsa da iyi ki gelmişler.Sayelerinde dünyamız şenlendi.
Sevgiler...
Gönül benim eşim de daha sakin daha large ama o sadece kendinden sorumlu.
YanıtlaSilortalığımı toplayacam, bıdığı mı giydirecem, eşime mi giyeceklerini ayarlayacam, kendim mi giyinecem??
haa bir de tam tetematıyla hazır değilsem asla eşime hadi demeyecem. beklemekten hiç hoşlanmıyormuş beyefendi.
neyse ki ece okulda kahvaltı ediyor, eşim benden önce işe gidiyor. ben sadece uyanıp giyinmekle ve giydirmekle boğuşuyorum buna rağmen hep geç kalıyorum işe. yakında kovulacam kesin
Tibet'in annesi,
YanıtlaSilBazen ben de acaba 1 ile yetinsemiydim diye içimden geçirmiyorum desem yalan olur.
Bahar'ım;
YanıtlaSilOna ne şüphe:)
Aslıcım,
YanıtlaSilDedik ya deliyiz işte diye.Sen her dediğimize aldanma:)
Öptüm çook..
Ebrucum,
YanıtlaSilYok be idol olacak halim yok,başa gelen çekilir diyip devam ediyoruz işte:(
Nilhancım,
YanıtlaSilSeninki de zormuş be yaa.Valla söylene söylene yaptırtıyorum bazen.Ee başka çaremiz de yok hani:)
Sevgiler canım...