2 Aralık 2011 Cuma

İçimdeki Sızı...

Her insanın doğuştan gelen bir takım yetenekleri,öne çıkan üstün özellikleri vardır;geçmişinin,genlerinin hediyesi olarak nitelendirebileceğimiz.

Kimi,farkına varır kendisindeki potansiyelin ve üstüne gidip daha daha ilave ederek büyütür içindeki filizi.Hem hayatından tatmin sağlar bu sayede hemde yeteneğinin meyvelerini toplar bir şekilde...
Kimi de,kendinden,içindeki cevherden bi haber körelir gider;en gürbüz,en verimli dalları kurumaya yüz tutmuş bir ağaç gibi.Ne yeşerir her mevsimde yeniden,ne de meyve verir lezzetiyle tüm alemi mest eden.Dolayısıyla ne kendine faydası dokunur,ne genlerine müteşekkirdir ne de tam manasıyla doyuma ulaşmış bir hayat sürer bu nedenle.Hep bir şeylerin eksikliğini hissetmektedir nitekim...

Bense,içindeki cevheri keşfetmekle birlikte,üstüne gitmek konusunda aciz olan kesimdenim.Sanırım en kötüsü de bu.Öne çıkan tarafınızı biliyorsunuz,bununla ilgili her türlü meşgaleye tapıyorsunuz,ömrünüz boyunca bu işle meşgul olup üstüne birde bundan para kazanıyorsunuz ve kendinizle birlikte çevrenizdeki insanlara da hoş sadalar bırakıyorsunuz...
Olmasını istediğim tam da buydu aslında,ama hayal etmekle kaldı.İdealist tarafım baskın çıkmayınca hayalim hobi olmaktan öteye geçemedi.İçimde bir yerlerde ukde olarak kaldı ve ölene dek bu böyle sürüp gidecek...

Ne miydi benim genlerimin bana hediyesi:
Sesim...

Daha önce de bir çok postta bahsetmiştim bundan.Güzeldi sesim.İlkokulda dikkat çekmişti taaa.Her bayram korodaki kadroya alınır ayrıca solo da söylettirilirdim.Uzunca süreler bu böyle sürdü gitti.Hangi okula geçsem orada mutlaka bir koro maceram olurdu.Büyük keyif alırdım bu işten,çok da heyecan duyardım.

Konu komşuda bilirdi sesimin güzelliğini.Her fırsatta "hadi bir şarkı söyle" diye emrivakiler yaparlardı.Bende çoğu zaman çekinir ara sıra da dökerdim tüm maharetimi ortaya.
Utanmadan,bağıra çağıra,keyifle şarkılar icra ettiğim tek yer WC idi :) Ortama has "doğal eko"nun sesime  kattığı cazibeyi sevdiğimden belkide...

Düğün dernek merasimlerinde de sahneye çıkmışlığım olmuştu birkaç kez.Misal,11-12 yaşlarımda iken bir arkadaşımın sünnet düğününde çalan orkestrayla birlikte şarkı söylemiştim bir keresinde.Pek beğenmişlerdi sesimi ve teklifte bile bulunmuşlardı onlarla çalışmam için.Annemin yanına gidip izin istemişlerdi hatta.Annemde "O daha çok küçük,üstelik okuyor,olmaz öyle şey" diye reddetmişti haliyle.Belki de kızının,o dönemin furyası haline gelen "Küçük Ceylan,Küçük Emrah" ekolune!! dahil olmasından korkup set çekmişti parlak müzik kariyerime.

Lise sonda bir arkadaşımla birlikte (kendisi şu an müzisyen ve ünlülere verdiği sayısız bestesi var) o sıralar yeni açılmakta olan Ziverbey'deki Müjdat Gezen Sanat Merkezi'ne gitmeye karar verdik.Çok istiyordum müzikle ilgili bir okulda eğitimime devam etmeyi.Üniversite sınavlarına da girecektim fakat aklım hep konservatuarda idi.ÖSS ye girip ardından özel yetenek sınavlarına girmek istiyordum.Ama MSM de ilgimi çekiyordu.Gittim ve başvuru koşullarını öğrendim.Sınavla alıyorlardı elbette ve yaş sınırı vardı.21 yaşına kadar girilebiliyordu.Bende 17 yaşında idim o dönem; yani ortada bu anlamda sorun yoktu.Dahası hiç sorun yoktu;annemin dışında.Annem türlü bahanelerle önüme çıkıyor ve beni desteklemiyordu."Yok uzak!!!(Pendik-Ziverbey),yok önce başka alanlarda dene şansını,yok sahneye mi çıkacaksın orayı okuyup" vs...kendince beni koruma amaçlı tüm bu sebepler yüzünden giremedim sınavlara(Sonra çok pişman oldu ya,neyse).Bende tüm bu bahanelerin ardına sığınıp,kaderin ellerine teslim ettim müzikle ilgili plan ve hayallerimi...

Suçlu annem değildi elbet;suçlu bendim.Bir şeyi çok istersen mutlaka olurdu bir şekilde,istemek başarmanın yarısıydı,ama sadece istemekle bitmiyordu,gayrette etmen gerekirdi.Kararlı olman ve önüne çıkan engelleri elinin tersiyle bir bir itmen.Ben sahiden istiyor muydum yoksa gelişigüzel bir heves miydi benimki?Sonuca bakınca herşey aşikar değil mi?

Ne MSM'ye ne de konservatuara giremedim ben.İşletme okudum ne işime yarayacaksa.Haz duydum mu bu anlamda hayatımdan.Asla!!!
Sonsuza dek benimle yaşayacak bu istek,heves,ütopya;adı her ne ise...

Bu sebeple diliyorum ki;çocuklarımdan en az birisi ilgi duysun sanatın herhangi bir dalına.Bundan sonsuz mutluluk duyacağıma eminim.Sonuna kadar arkalarında olacağımın garantisini de veriyorum şimdiden.Müzik,resim,heykel,seramik,sporun herhangi bir dalı vs vs...
Biliyorum ki sanat,kişiyi kötü alışkanlıklara yönelmekten men eder,zarafet katar ruha,asalet katar.Dinginleştirir; iyiye,güzele yönlendirir.Hayata farklı pencerelerden bakma fırsatı tanır,zenginlik katar.Velhasıl doyurur her anlamda,hem ruhu,hem bedeni...

ZE müziğe oldukça ilgili görünüyor şimdilik.Duyduğu her ezgide dikkat kesiliyor ve sessizce,kıpırdamadan o an ne ile meşgulse bırakarak dinliyor.Müzik kulağı da son derece iyi izlenimi veriyor bana.YA'da böyle idi, şimdilik nispeten ilgisini kaybetmiş görünse de O'nda da bir ışık görüyorum içten içe.
Okulda ya da evde duydukları her yeni şarkıyı,ikinci dinleyişlerinden itibaren kaydediyorlar hafızaya.Bununla beraber daha şarkının introsundan tahmin ediyorlar devamını.Müzik tutkunu bir anne olarak mest ediyor beni bu durum.Hayırlısı olsun bakalım demekten başka birşey gelmiyor elden şimdilik.Azıcık daha büyüsünler,kendi istekleri doğrultusunda yönlendirmelere başlayacağım tabi ufak ufak :)

Bu aralar ZE'nin diline takılan bir şarkı var.Babası da çok seviyor,arabada duyduğu an bağıra çağıra eşlik ediyordu.Buradan kulağına yer etmiş olacak,geçen akşam aynı şarkıyı mırıldanırken duydum ZE'yi ve çok hoşuma gitti.Hemen PC den açtım ve beraberce bas bas bağırarak söyledik bu kez.Öyle de güzel söylüyor ki canım kızım.Yaruze Hit in son hiti olarak ekleyiverelim hemen o halde...

Eee hadi o zaman,bende herkeslere hafta sonunuzun keyifli geçmesi dileğiyle,hediye ediyorum bu şarkıyı.




32 yorum:

  1. Biz varya aynı hayatları başka şehirlerde yaşayan ikizleriz:)

    Bende Ege Ünv. Konservatuar sınavlarına annemden gizli girmiş hatta kazanmıştım da Sanat Müziği aşkımdı benim hala daha öyle.Ama özellikle de babam hiç istemedi ne yapacakmışım konservatuar okuyup şarkıcı olacakmışım olurmuymuş öyle şey vs. vs.Dediğin gibi şimdiki aklım olsa dinlemez direnirdim ama bizim gençliğimiz daha uysaldı boyun eğdik mecburen.Ben de Dokuz Eylül İşletme okudum ama hala içimdedir keşke diyorum hep keşke...
    Bu arada İzmirlisin bilirsin gerçi şimdi yıkıldı ama eskiden kordonda denizin içine doğru bir platfromda bir restorant vardı PALET.Oranın sahibi benim arkadaşımın tanıdığıydı olurdu olmazdı derken beni zorla oraya götürmüştü şarkı söylemem için onlarda beğenmiş tamam demişlerdi ama ben daha 17 yaşındaydım bizimkilerin izni gerekiyordu tabii ki annemler izin vermedi:(
    Benim de Melisanın kulağı çok iyi bir duyduğu melodiyi asla unutmuyor ve şarkıyı ezberlemesi için bir kere dinlemesi yetiyor.
    Çocuklar bizlerden alıyor doğal olarak , inşallah dediğin gibi ilgi duyarlar ileride de.Ben de çok isterim:)

    YanıtlaSil
  2. Şu dediğin doğru: istemek ve gayret etmek. Ama ben şunu da hissediyorum.. henüz çok gençsin: 17 yaş. çok sağlam basmıyor ayaklar yere.. dik duramıyor insan o yaşta, sahiplenemiyor arzusunu. daha kendimizden çok bihaberken, emin olamıyoruz.. bence daha çok bu sebepten.. Bir de bizim nesiller, şimdiki çocuklar gibi özgüvenli değildi. ÖZgüven olsaydı inanır ve başarırdık çoğumuz..

    Senin konuşma tonun bile güzel, kesin güzeldir şarkıs esin de:)

    YanıtlaSil
  3. Evet değil mi Aylincim,bende farkediyorum bunu seni tanıdıkça.
    Sen en azından sınava girmişsin ben onu bile yapmadım bu noktada kızıyorum zaten kendime ama Mümine'nin de dediği gibi çok toyduk o zamanlar,aile hakimiyeti vardı üstümüzde ve biz bu direnci kıracak kendimizi ispatlayacak gücü bulamıyorduk kendimizde.
    Yalnız bir şey yanlış kalmış aklında tatlım.Ben İzmir'li değilim :)Sanırım karıştırdın,haklısın çocukların hastalıkları perişan ediyor adamı,ne hafıza kalıyor ne akıl...
    Dinlemek isterdim birgün o güzel sesini.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  4. Kesinlikle doğrusun dediğinde Müminecim.Çok toyduk,kendimizden bi haberdik,öyle büyük kararlar almaya gücümüz yetmezdi.Özgüvenimizde gelişmemişti,direnemezdik ailemize.Üzmekten korkardık nitekim.Keşke farklı olabilseymiş herşey,keşke sıkı sıkı sarılabilseymişiz hayallerimize,keşke keşkelere mahal vermeseymişiz,keşke yüreğimiz nereye götürürse o yana gitşeymişiz...
    Neyse ne;ben mutfağa geçip yemek hazırlıklarıyla ilgileneyim,benim veletler gelir birazdan :P
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  5. demekki gönül herkesin içinde bir ukte kalıyor.Benimde kaldı.Ama ben kızıma tercih hakkı vericem ve sonuna kadar da yanında olucam.Aile desteği çok önemli.Unutmadan kardeşinin gitar eşliğinde şarkısını dinlemiştim.Onunda sesi harika!...Öptüm görüşürüz canım....

    YanıtlaSil
  6. Yüreğimi dökmüşsün bu yazınla, eline sağlık. Aşağı yukarı aynı dönemlerde aynı şeyleri yaşamışız. Bende ilk okuldan lise sona kadar hep korodaydım. Hep soloydum. Lise de ayrıca musiki cemiyetindeydim 3 sene. Nota bile okuyabiliyordum. 5 makamda ayrı ayrı ezan okuyabilicek noktaya kadar getirilmiştim.

    Aynı senin gibi MSM'ye gittim kayıt bile oldum. Fakat babamın restleri yüzünden bu sevgim ve emelim boş kaldı. Şarkıcımı kesileceksin başımıza diyerek son noktayı koyuyardu bütün hayallerime.

    Aslında asla şarkıcılığı düşünmemiştim. Hep isteğim Üniversite düzeyinde müzik öğretmenliğinden yanaydı. Tek isteğim müzikte kariyer yapmaktı. Bir hayal olarak kaldı, eridi, yıllar yılları kovaladı ve notaları bile unutmuştum artık.

    Keşkelerimden biridir hayatım boyunca müziği terk etmiş olmak.

    Yaramı deştin be Gönül. Kendi kendime bile hatırlatmazken, sen bana yeniden hatırlattın. Keşkeee :((

    YanıtlaSil
  7. Bence geç değil.Farkındalık ilk basamağıysa sen bunu yıllar önce geçmişsin. Hala yapabilirsin.
    Hayat insanın var olan yeteneklerini de almak için pusuda bekliyor.
    Bu arada Anason'a da bitiyorum:)

    YanıtlaSil
  8. Gönülcüğüm bence geç değil , eşin açısından sorun değilse yöönünü o tarafa çevirebilirsin...Hazır çocuklar da azıcık büyümüş okullu olmuşken .Hem Ferhat Göçer kaç yaşındna sonra sahneye çıktı hemde mesleği ve uzmanlığı için yıllarca kendini heba etmesine rağmen..
    O güzel sesinden şarkılar dinlemek isterim doğrusu...

    YanıtlaSil
  9. aynı şeyleri yaşayan ne çok insan varmış oysa:):):)yorumlara da baktım da:)
    umarım çocuklarımız itedikleri cevherleri ortaya çıkaracak ortamlarda olurlar:)

    YanıtlaSil
  10. Ebru´ya katiliyorum.Ayiptir söylemesi benim de sesim fena degildir:Kulagimda iyidir.
    cok kez baglama kursuna gittim ama $anssizligim sonucu hep yarim kaldi.
    $imdi gitar almayi dü$ünüyorum.Bakalim.

    YanıtlaSil
  11. Gönül gerçekten mi nedense bana sen aslen İzmirliymişsin gibi geliyor:)

    YanıtlaSil
  12. bir isi gercekten istersek eger bence mevlam da onu destekleyip,herseyi ,herkesi ona isindiriyor,nasip ediyor sonucta da.ama caba ve istek az ise keskelerimizden oteye gecemiyor...
    o yuzden gonulden istemek onemli.ah! keske gonulden arzu etseymisiz de suan ukdeler kalmasaymis hicbirimizin icinde...

    muzik cok guzelmis bu arada...

    YanıtlaSil
  13. Peki birgün bize de dinletir misin o güzel sesini Gönülüm?

    Eskiden müzikle uğraşmak nedense çok iyi bir iş sayılmıyordu maalesef. Hele de kız çocukları için. Bence ondandır ailenin seni korumaya çalışması Gönülcüm.

    Ama çok haklısın ben de çok istiyorum kızımın sanatla uğraşmasını, dans etmesini, enstrüman çalmasını, resim yapmasını ne bilim... Eşim de destekler umarım.

    Bu arada Anason u ilk defa dinliyorum ben. Bizim favorimiz -Tuttu fırlattı kalbimi - :)

    YanıtlaSil
  14. Nisa Hobi,
    Havvacım,senin de mi sesin güzeldi?Bak bunu bilmiyordum hiç.Hepimizin müzik yeteneği bir kenarda çürümüş gitmiş demek ki.Yazık olmuş.
    Ben sahneye çıkma derdinde falan değildim esasında.Müzik olsun da hayatımın merkezinde ne şekilde olursa olsundu.
    Kısmet diyelim bu saatten sonra :)
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  15. Selmam,
    Ne çok ortak yanımız varmış anne olmak dışında meğer.Ne güzel yaa,birgün bir araya gelip meşk edelim o halde :) Ya da bir fasıl gecesi yapalım ha ne dersin?
    Sen benden daha fazla düşmüşsün üstüne be Selmam,en azından o bakımdan için daha rahattır.Aile engeli baskın gelmiş,o noktadan sonra yapacak bişey yok.Biz ailelerini yok sayıp tutkularının arkasından gidenlerden olamadık.Hangisi daha iyi bilmiyorum.
    Benimde dileğim akademik kariyerdi aslında ama usturuplu bir şekilde sahnede de olmayı arzu ederdim.Beğenilmek,alkış almak geniş kitlelere seslenmek büyük haz olsa gerek.Tarzınlada örnek teşkil ederek tabi...
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  16. Nehir İda'm,
    Evet haklısın hiçbir şey için geç değil.Nefes aldığımız sürece umut hep vardır ama hevesi taze tutmak gerekir bunun için dimi?
    Bende ki ukde halini aldı artık.Tutku boyutunu geçeli çoookk uzun yıllar oldu...
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  17. Düşlerimden İnciler,
    İlknurum,çok zor be canım.Ya da ben gözümde öyle görüyorum.Yoksa elbette geç değil.Ama 3 çocukla da zor.Hangi birini programlayayım:(
    Hayat koşturacasına bu denli dalmışken geçti bizden sanırım artık..
    İşte bende eksik olan şeyde tam buydu.Azim :(
    Sevgiler canım...

    YanıtlaSil
  18. asyaselda,
    Hoşgeldin :)Dilerim bizim yapamadıklarımızı O'nlar yaparlar.
    Keyifleri ve sağlıkları yerinde olsunda ne istiyorlarsa arkalarındayız
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  19. Aslı'mm,
    Demek sen de bülbülgillerdensin:)
    Bir gün hepimiz bir araya gelip ruhumuzu şenlendirsek ne hoş olurdu dimi?
    Gitar haa,süper bence...

    YanıtlaSil
  20. Her bebek bir melek,
    İStemek,ama gönülden istemek aslında amaca ulaşmanın yolu.Kişi gerçekten isterse önüne çıkan engelleri gözü görmüyor bile.Görse de tutkusu galip geliyor engelleri aşmak konusunda.
    Sevgiler bizden yana...

    YanıtlaSil
  21. Aylinim,
    :))O kadar çok ikiz annesi var ki grupta,karıştırman normal.Bir de çok fazla ortak noktamız varya belki aklında böyle kalmıştır.
    Keşke olsaydım ama:)
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  22. Sanatin her daliyla ugrasmak cok guzel.Bende cok istiyorum bizim kuzunun muzikle ugrasmasini ister hobi olarak ister is olarak .yani kendisi isterse ve bu yonde yetenegi olursa tabiki.O yuzden gecen gun bizden darbuka ve marakas istedi, aldik bakalim.Simdilik fenaaa bas agrisi ama ilerleyen zamanlarda nolur bilmiyorum :-)

    YanıtlaSil
  23. Yaruze teyze ben o yazıyı sadece gülmek amaçlı yazdım asla benim ve okuyanların inancına zarar vermeyeceğine inanıyorum saygılar:))))))Bu arada adınız Gönül mü?

    YanıtlaSil
  24. Guzel sesi olanlara hep imrenmistir, kader kismet diyelim o zaman olmamis ama gec degil , baslayabilirsin bir yerden :))

    YanıtlaSil
  25. ah insan daha çok yapamadıklarından pişmanlık duyuyor. seni o ses türkiye seçmelerine katılmaya davet ediyorum ya da yetenek sizsiniz falan, neden olmasın ki :))))

    YanıtlaSil
  26. Bana göre hala geç değil.En azından şarkı söyleme zevkini tatmin edebilecek gruplara katılabilirsin. Diğer taraftan da bunun için içinde ukde kalması normal ama hangimiz istediğimiz işi yapabildik ya da hayallerimizin peşinden gidebildik ki? Biraz şartlar, biraz yaşın getirdiği ileriyi görememezlik.. Ama olsun, en azından artık çocuklarının sanatla ilgilenmesine karşı çıkmayacak mükemmel bir anne var karşımda.

    YanıtlaSil
  27. herkesin içinde bir sızı var demek ki..ama neden geç kaldığını düşünüyorsun ki?en azından sanat müziği-halk müziği grupları var onlara katılabilirsin belki profesyonelce olmasa da amatörce ilgilenirsin.denemeye değer bence..

    YanıtlaSil
  28. inanın anlattıklarınız aynen de benim yaşadıklarım şimdi sesimi sadece evimde yemek yaparken söylüyorum hala da çok severim şarkı söylemeyi:)

    sevgiler..

    http://hayatreceli.blogspot.com

    YanıtlaSil
  29. yadigarcım,
    aman olsun,yeter ki sanatla ilgili herhangi bir şeye meyilli olsunlar.Zarar gelmez.
    Sevgiler...

    yıldıznağmecim,
    :))

    YanıtlaSil
  30. New York'tan,
    artık geçti benden,heves de kalmadı hem.Evde eşimle çocuklara söylüyorum artık ;)
    Sevgiler...

    nihancım,
    Eşimde takılıyor arada O Ses e katılsana diye.Ne işim olur oralarda yaw:)Koca kadın:)))
    Öperim çokkk...

    YanıtlaSil
  31. Nihansucum,
    Musiki derneklerine falan gidebilirim aslında ama 3 çocukla zor be canım.Hangi birini nereye bırakayım.Akşamları oluyor genelde bu derneklerin çalışmaları.Zor iş yani zor iş.Zamanında da böyle hemen pes etmiş sonra da ahu vah etmiştim,huyum böyle ne yaparsın..
    Öperim canımm...

    YanıtlaSil
  32. deren,
    Nihansuya dediğim gibi içimde bitirmişim aslında,sağa ola suç atmaya lüzum yok:(
    Öperim çoookk

    reçelim,
    sende bendensin:)
    Sevgiler...

    YanıtlaSil

Yorulmadan yorumladığınız için teşekkür ederiz...

Related Posts with Thumbnails