22 Ağustos 2010 Pazar

Uzaydan mı geldik acaba???



3 çocuk sahibi olmak,çok çılgınca,sıradışı, ve acınası bir durum hissi mi uyandırıyor acaba insanlarda???

Tanıdık yahut tanımadık kiminle karşılaşsam,yüzüme pek bir manidar bakıyorlar nedense...

Sanki dünya üzerinde üç çocuk doğurma çılgınlığında bulunmuş tek insan benim..

"Ayyyyy Allah kolaylık versin çok zorrrr,ben biriyle başedemiyorum"
en sık duyduğum yorum ve temenni.
Belki iyi niyetli bir dilekten öte değil ama ben artık duymaktan sıkıldım diyebilirim,çünkü kendimi acıların kadını kıvamında hissetmeme neden oluyorlar...

Hele hele "tamam artık başka çocuk düşünme" diyenler yok mu???
Yok ben futbol takımı kurmayı düşünüyorum o da kesmezse orduya asker yetiştireceğim
!!!!!

Bu tip tepkiler bazen gerçekten sinirlerimi bozuyor..
Ne yapayım yahu;ben ikilemek isterken üç oldu...

Bende bu durumdan (kimi zaman yorgun düşüp bunalsamda) genel olarak memnunum kime ne???

Üstelik 3 tane sağlıklı ve dünya güzeli evlat sahibi olmak lütfu çok az insana nasip olabiliyor neden mutlu  ve şanslı hissetmeyim ki kendimi...


Çevremde bu aralar sıklıkla duyduğum,problemli doğan bebekler,çocuklarının sağlık sorunları nedeniyle hayatları kabusa dönen anne babalar ya da çocuk sahibi olmak için senelerce uğraşıp maddi manevi yaralar alan,psikolojileri altüst olan çiftler benim bu konuda ne kadar şanslı ve şükretmem için ne kadar büyük sebeplerim olduğunu hatırlatıyor...


Her sabah uyandığımda tek çocuğumun yanıma gelip bana sarılması ayrı,üçünün beraber gelip sarmaş dolaş yumak halinde beni paylaşamamaları tarif edilemez...

Hangisini seveceğimi şaşırıyorum çoğu kez.Her biri ayrı tatta,her birinin meziyetleri,şirinlikleri,albenileri ayrı lezzet bırakıyor damağımda...

Ağızlarından dökülen yarım yamalak ama dolu dolu ve sahici sevgi sözcükleri,beni çöl sıcaklarından masmavi serin sulara dalıp çıkmışım hazzıyla büyülüyor...aslında tarifide yok...


Ben bu resimleri hergün karşımda canlı canlı görüpte nasıl şükretmem,sahip olduklarımla nasıl övünmem,sonsuz sevgilerinden ötürü nasıl mutlu olmam ki....






4 yorum:

  1. slm gönül yazını okudum çok hoş.benzer tepkiler alıyorum bende
    gerçekten sinir bozucu oluyor.haklısın helede sende 3 çocuk olunca insanlar bişey demeden geçemiyolar.faceden takip ediyorum da seni gayette durumundan memnunsun ben bu ikizlere genelde iyide benimkiler 22 aylık ağlama krizleri oluyor cinnet geçirdiğim anlar oluyor.sen nasıl iadere ediyorsun onlarıbunaldığın zamanlar olmuyormu seninde.

    YanıtlaSil
  2. Mehtap merhaba,
    Elbetteki çoook zorlandığım günlerin sayısı oldukça fazla ama çok şükür ki annem en büyük desteğim.O olmasa herhalde bende çoktan sinir hastası olup yatardım hastaneye...
    Hepimize sonsuz sabır diliyorum..
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  3. Gönül, annelik çok meşakkatli bir şey. Seni bebeklerini dünyaya getirme kararı aldığın için, cesaretin için tebrik etmek istiyorum. Sevgiler. (Meriporint'e bıraktığın yorumdan gördüm bugün seni)

    YanıtlaSil
  4. sevgili ıvır zıvırcı
    Valla bende kendimdeki bu deli cesaretinden ötürü hergün kutluyorum kendimi...Sen ne kadar zorlanıyorsan ben +1 farkla zorluk çekiyorum.Ama çok şükür ki sağlıklı çocuklara sahibiz ki bu çok büyük bir lütuf...
    Bende seni Meripoint taki yorumundan takip ediyorum ve listeme ekledim.:)
    İzlemeye devam...
    Sevgiler...

    YanıtlaSil

Yorulmadan yorumladığınız için teşekkür ederiz...

Related Posts with Thumbnails