Bu aralar,gündemimizi sıkça meşgul eden konu "KORKU"...
5.ci yaşını sürerken,karşımıza çıkacak yeni sorunsalımız,sanırım bu.
Herşeyden korkuyoruz son zamanlarda.
Böceklerden,karanlıktan, hırsızlardan, kuru kafalardan, prizlerden, yaşlanmaktan,ölümden, bazı reklamlardan vs vs vs...
Tek başına tuvalete gitmek istemiyoruz:
-"Anne,baba sende gel fütten"
-"Neden oğlum?"
-"Korkuyorum.."
-"Neden korkuyorsun?"
-"Dolabın altından böcek çıkar diye"
-"Ama oğlum onlar çok küçük şeyler,biz onlardan büyüğüz,cesur olmalıyız"
-"Ama ben korkuyorummmm"
-"Peki oğlum"
Geçen akşam yanımda otururken ona dedim ki:
-"Oğlum görüyor musun saçımda bir sürü beyaz var,artık yaşlanıyorum galiba"
-"Hani nerde?"
-"Bak burda işte,ne kadar çok değil mi?"
Durdu,düşündü,düşündü...
-"Anne yaşlanınca ölecek misin?"
-"Çok yaşlanınca evet"
-"Ne kadar yaşlanınca"
Ne cevap verilir ki şimdi?Yanlış birşey söylemesem bari...
-"Sen büyüyüp koskoca bir adam oluncaya,seninde çocukların torunların oluncaya kadar yaşayacağım ben, sen hiç merak etme"
-"Ama sen yaşlanma anne"
-":))"
-"100 yaşına kadar yaşanır mı anne?"
-"Sağlıklı beslenirsek,spor yaparsak,uykumuzu uyursak,sigara içmezsek,kısacası kendimize iyi bakarsak tabi ki yaşarız oğlum"
-"Anne sen 100 yaşına kadar yaşa olur mu?
-"İnşallah oğlum,hep beraber inşallah"
-"Peki,5 yaşında ölünür mü?"
-"annecim lütfen bu konuyu kapatalım mı,can sıkıcı bir konu çünkü"
deyip kapatıverdim bu konuyu,zira ruhum daralmaya başlamıştı...
Kuru kafalarda bir diğer korku unsurumuz...
Resim yaparken bile kuru kafa çizdiğini farkediyorum şu sıralar.Evimizin hemen önündeki trafo binasının üstünde kuru kafa resmini her gördüğünde
-"Anne buraya yaklaşırsak kuru kafa gibi oluruz dimi?"
diyor...
Rüyalarında kuru kafa görüyor ve korkarak uyanıp yanımıza geliyor...
Birkaç gündürde prizlerle fena halde meşgul kafamız.
Hatta öyleki dün gece yarısı büyük bir korku ve panikle uyanıp yanımıza geldi ve korkunç bir rüya gördüğünü söyledi.
Sabahta kalkınca rüyasında Rüzgar'la birlikte okula gittiklerini,Rüzgar'ın oyun odasında parmağını prize soktuğunu,kendisininde onu ordan uzaklaştırmak istediğinde ikisini birden elektrik çarptığını,bu nedenle çok korktuğunu dile getirdi.
Öyle korkmuş öylesine etkisinde kalmış ki yavrucuğum sabah Rüzgar'ı gözünün önünden ayırmak istemedi.Prize yaklaşması şöyle dursun azıcık yanından uzaklaşsa
-"Rüzgar nereye gidiyorsun?"
diye kontrol etti sürekli...
Okuldada arkadaşlarına aynı tepkilerle yaklaşıyormuş.Biri prizin önünden geçse "yaklaşma" diye ağlıyormuş...
Ne yapmalı ne etmeli bilmiyorum.Telkinler pek işe yaramıyor yazık ki.
Velhasıl yavrucuğum bir korku tünelinin içine düştü bu aralar,ne yapmalıda ordan çıkarmalı,bir bilene mi danışmalı düşünmekteyim...
bu korku sorunu bizim de gündemimizde özellikle elektrikle ilgili kısmından etkilendim. çünkü kızımda elektrik çarpmasından korkuyor.farkında olmadan bir fobi mi oluşturduk anlamadım... karanlıktan, odada yalnız kalmaktan korkuyor. sanırım 4,5 yaş döneminin karekteristik özelliğiymiş... hepimize kolay gelsin...
YanıtlaSilevet durum feci.Sanırım korkularını ciddiye alıp yardımcı olmamız gerekiyor.Yani onda korkulacak bişi yok deyip geçiştirmek doğru değil.Korkmanı anlıyorum bende çocukken korkuyordum senin gibi ama sonra geçit falan gibi cevaplar vermek sanırım daha doğru...
YanıtlaSil