29 Kasım 2010 Pazartesi

Zaman su misali...

Ne zaman büyüdün sen bu kadar?


Daha dün vermemişler miydi seni kucağıma?
Mis gibi kokunu içime çeker çekmez süzülmemiş miydi yaşlar gözümden?
Dünya üzerindeki en mutlu insan ben değil miydim o dakikalarda?
Gece boyunca uyanıp uyanıp bakmamış mıydım nefes alıyor mu diye?
 "Bu şimdi benim mi" diye sormamış mıydım defalarca?
Gözümden sakınmamış mıydım her daim?
Seni kucağına alıp öpenlerden kıskanıp,ikaz etmemiş miydim herkesleri?
Hayaller kurmamış mıydım yapacaklarımıza dair?

Bu kadar acele etme büyümek için be yavrucum,
Tadını çıkarmak istiyorum seninle geçen her dakikanın...


İlk göz ağrımsın bebeğim,

Seni öyle çoooookkkk seviyorum ki...

5 yorum:

  1. Yaşarken anlamıyoruz ama dönüp baktığımızda zaman ne kadar hızlı geçmiş farkediyoruz.

    YanıtlaSil
  2. Çok çabuk büyüyorlar çook, hele ki şu ilk göz ağrıları.. arkasından gelen varsa taa içine oturuyor insanın..

    YanıtlaSil
  3. hemde nasıl hemde nasıl...
    Babanneme kızardım büyük amcamı daha çok sevdiği için ya da onun yerinin ayrı olduğu için demeliyim zira bütün çocukların anne nazarında sevgisi tartışılmaz.Ama tecrübeyle sabittir ki ilk çocukların yeri anne kalbinde bambaşka.Belki anneliği ilk kez onlarda tattıklarından ya da benim gibi ilkine doyamadan ikinci üçüncüyü kucaklarına aldıklarından ilk çocuğun yeri tartışılmaz.

    YanıtlaSil
  4. gerçekten çabuk büyüyorlar di mi.. hem üzücü hem de mutluluk verici bir duygu.. aslında bir mim de biz başlatalım ilk göz ağrıları diye.. ilk göz ağrıları insanın gözünde hep bir sızı mı bırakır böyle.. hem tatlı hem buruk..

    YanıtlaSil
  5. Olur tabi hadi siz başlatın bizde fikir beyan edelim...
    Sevgiler...

    YanıtlaSil

Yorulmadan yorumladığınız için teşekkür ederiz...

Related Posts with Thumbnails