Tasarruflar Meyvesini Verdi...

Bayramın 3.cü gününü tamamen çocuklara ayırma kararı almıştık bayram programını yaparken.İlk iki gün ziyaretler gerçekleştirilecek;3.gün çocuklar ne isterlerse ona icabet edilecekti.

Programımızın ilk iki gününe uygun şekilde hareket edip bayramlık ziyaretlerimizi yaptık.Üçüncü gün ise çocukların genel isteği üzerine,epeydir planlayıp,hatta bu istek uğruna gün be gün azimle para biriktirip kısa sürede hedeflenen rakama ulaşmamıza rağmen,türlü sebeplerle uygulamaya geçemediğimiz "Jurassic Land"e gitmeye karar verdik.

Üç çocukla hazırlanıp yola düşmenin pek kolay olamayacağından yola çıkarak,telaş içinde hazırlanmamıza rağmen,ancak 13:30 gibi çıkabildik yola.Trafik feciydi her zaman ki gibi.Bir buçuk saat gibi bir süre de varabildik ancak Forum İstanbul'a.Pendik nereee?,Bayrampaşa nere???Dünyanın bir ucu...

Vardığımızda çocuklar arabada sızmışlardı bile.Güç bela uyandırdık uykularından.Havada açık görünmesine karşın epeyce soğuktu.Rahatsız oldular zorla uyandırıldıkları uykularına soğuk havanın eşlik edişiyle.Apar topar giyinip girdik içeri.

Çok kalabalıktı haliyle.Bayram oluşu ayrıca etkendi böyle oluşuna.Hazetmem böylesi keşmekeşte dolaşmayı.Hele ki üç çocukta eşlik edecekse bana,çok istediğim bir şey bile olsa ucunda, tamamen antipatik hale gelir benim için o gezinti.Ne gezdiğimden birşey anlarım,ne yediğimden ne de içtiğimden.Kaldı ki ne amaçla orda olduğumun ayırdında olayım...

Ama baş koymuştuk bir kere ve onca yolu sabırla katederek varmıştık hedefe.Kalabalık korkutamazdı bizi,Üç çocuğa rağmen hemde!!!

Bir gün önceki kabına sığmaz hallerini referans alıp,başımıza geleceklerden müthiş çekinirken, gayet munis,aklı selim ve uyumlu tavırlarla bizi ters köşeye yatırmaları dumura uğrattı doğal olarak.Ne yapacaklarını kestirmek mümkün değil bu veletlerin vesselam...

Kalabalık ve devasa bir karmaşanın hakim olduğu labirentvari koridorları,gideceğimiz mekanın yön oklarını takip ederek zor da olsa bularak nihayet gişeye adımımızı attık.Biletlerimizi bayrama özel % 30 indirimli almanın keyfini yaşadık.Böylece kumbaramızda başka isteklere sahip olmayı sağlayacak bir miktar para daha kalmış oldu.Bunu duyunca YA'nın mutluluğu görülmeye değerdi.

İçeri girdik nihayet.İlk olarak müze ziyaret edildi.Devasa dinozor kemikleri oldukça ilgilerini çekti.

"Anne bakkk ne kadar kocamann" nidalarıyla belirttiler şaşkınlıklarını."Artık dünyamızda dinozor diye birşey yok değil mi?" diye de korkularının yersiz olduğunu tasdike çabaladılar.

Karanlık mağaralarda dehşete kapılıp birbirlerinin gölgelerinden dahi korktular.

Nasılda ürkek adımlarla inceliyorlar.Sanki arkalarından her an bir tane dinozor çıkagelecekmiş gibi :)

Gördükleri her yeni manzara da şaşkınlık ve ilgileri kat be kat arttı.Tedirginlikleri de aynı oranda...

Canlısını aratmayan yaratıklara dokunarak ve hatta mıncıklayarak gerçek mi? değil mi? diye sınamaya çalıştılar.Yaa gerçek olsaydı :)

Bu kısıtlı alanda dahi kendilerince senaryolar yazarak,bir aşağı bir yukarı,sağa sola her yana koşturup atraksiyondan geri kalmadılar.

Onları en çok korkutanda simülatör araçla birlikte izlediğimiz 3D kısa filmdi.İtiraf ediyorum ben bile tırstım azıcık:)Dinozor saldırılarına maruz kalan zırhlı bir aracın içindesiniz ve dinozorların her darbesinde sağa sola savrulup yerinizden sıçrıyor,ara sıra nefesini yüzünüzde hissediyorsunuz.O kadar sahici yani...RU ve ZE babanın kucağında oldukları halde korkup ağladılar.Çıkmak istedik ama onuda kabul etmediler.Hem ağlarız hem izleriz misali,gerilimden keyif aldılar.YA'da onlar kadar olmasa da ara sıra yüzünü kapatarak ürktüğünün sinyallerini verdi.Aslında bu denli aksiyon barındıran bir film olduğunu bilsem izletmezdim ama neyse..

Çıkışta,rehber eşliğinde dinozor türlerini incelemeye devam ettik...

RU,gördüğü her yeni dinozor türünde bacaklarıma yapışarak göz ucuyla baktı..Yusuf yusuf...

İnceleme bittikten sonra,geziden anı olması için alışveriş standı bulunuyordu.Bizimkiler oyuncak dinozorları tek tek incelediler ve hatta öğrendikleri bazı türlerin isimleri bile saydılar...

Son olarak Dinozor Park...Bu alanda hatıra fotoları çektirip dövmeler falan yaptırıyorsunuz.Ya da kocaman dinozor yumurtalarını satın alıp üstüne istediğiniz resmi yaparak hatıra olarak evinizde saklayabiliyorsunuz.

Biz T-Rex dövmesi yaptırmayı tercih ettik.Mavi üstüne siyah çizgili.Silinmesin diye kollarımızı geriye doğru sıvayıp tüm gün öyle gezdik.Karşılaştığımız herkese gösterdik.Öyle ki,okulda ki arkadaşları görsün diye,o güne dek banyo yapmama pazarlığı bile yaptık...

ZE'de, parkta bulunan dinozorların çıkardığı seslerden ürktüğünden, mütemadiyen kulaklarını elleriyle kapayarak dolaştı...

Jurassic Land hatırası :)

En çok bu uzun boyunlu yaratığı sevdik...

AVM ye girdiğimiz andan itibaren YA'nın ilgisini bu balonlar çekti.Dakkasında "ben buna binmek istiyorum" diye tutturdu.Başta biraz çekindiğimden binmesini istemedim."İçeri girelim belki ilgini çekecek daha güzel şeyler buluruz" diyerek O'nu ikna ettim.Fakat çıkışta yine aynı balonları görünce ısrarla binmek istediğini söyleyince "Peki bir gidip bakalım" dedik.

Önce balonun fermuarlı kısmından içeri giriyorsunuz.Ardından motor yardımıyla balonu şişirip dizboyunu geçmeyen şişme havuzun içine bırakılıyorsunuz.Balona bağlı ip yardımıyla O'nu dışardan siz yönlendirebiliyorsunuz.İçinde kalma süresi 4 dk ile sınırlı.Tehlike barındırıyor olsa da,bu denli istekli oluşuna kayıtsız kalamadım.Çok da pimpirikli olmamak gerek diye düşünüyorum...

Çok da keyif aldı...

Ve çıkış...

Kimi zaman gerilsekte,keyifli bir gündü.Çocuklar mutlu,biz mutlu.

Daha ne olsun...