30 Nisan 2012 Pazartesi

Geleceğe Güzel Anılar Biriktirmek...

Her cuma tekrarlanan bir ritüel haline geldi dayı&anneanne evlerine ziyaretlerimiz.
Biz gitmezsek O'nlar muhakkak çağırıyorlar ve o gece mutlaka orada konaklıyoruz.Çocuklarda çok seviyorlar bu birlikteliği.Dayıları O'nlar için çok kıymetli; ayrıca bir de bilgisayarda oynama izni orada çıktığından tadından yenmez bir keyif haline geliyor orada geçen her an.

Müstakil bir evde altlı üstlü yaşıyor ailem.Bahçeli oluşu, çocuklar için cazip gelen bir başka etmen.Güzel havalarında etkisiyle kahvaltının ardından bahçede alıyorlar soluğu.Bende böyle olmasından müthiş mutluluk duyuyorum zira toprakla haşır neşir olmaları,ağaçtan erik toplamaları,bahçeyi keşfe çıkmaları,dayılarının eşlik ettiği çift kale maçlar yapmaları,mahallenin çocuklarıyla tozu dumana katmaları...para verip katıldığımız binbir çeşit kompleks aktiviteden daha fazla haz ve doyum sağlıyor çocuklara ve dolayısıyla bana...

Çocukluğumda Gebze'ye giderdik sık sık.Üç tane dayım bir de teyzem vardı orada.Çocuklarının bir kısmıyla akrandık. Hepsi de bahçeli evlerde otururdu.Oraya her gittiğimizde bahçede deli gibi koşturur,ağaç tepelerinden inmez,kümeslere dek girerdik.Hatta bir keresinde kümesin tepesinden düşüp yaralandığım olmuştur;izi hala durur yüzümde :)Öyle severdik, öyle keyifli anlar geçirirdik ki orada, annemlere oraya gitme konusunda sürekli   talepde  bulunur hatta epeyce ısrar ederdik.Şimdi biliyorum ki, çocuklarımın anılarında anneanne-dede-dayı evinde geçirilmiş günlere dair buna benzer güzel enstantaneler kalacak.

Bu cuma&cumartesi yine oradaydık.Hacercim nefis bir kek yapmış; çayımıza keyfimizle birlikte eşlik etti.Dayılarda yattık.Sabahında annemin "hadi kahvaltı hazır" çağrısıyla indik aşağı.Annem yine döktürmüştü sağolsun.Kahvaltının ardından attık kendimizi bahçeye.Çocuklarla maç yaptık.Erik ağacından henüz bebecik olan fakat çocuklara söz geçiremediğimizden o halde kopardığımız erikleri yedik(daha doğrusu çocuklar yedi,benim çekirdekli şeylere karşı tiksintim vardır).YA eriğin çekirdeklerini bahçeye ekmek istedi.Beraberce 4 tane erik ağacı aday adayı dikim işlemi gerçekleştirdik:)Bir güzel sulamayı da ihmal etmedik.Kırmızı başlıklı kızcılık oynadık :)Ben elimde sepetimle kırmızı başlıklı kız oldum:),YA kurt,ZE büyükanne,RU da avcı...
Senaryolaştırdık,yönettik,oynadık...
Dayının balkonunda güneşe karşı çay keyfi yaptık.Ve bu enfes güne dair aklımızda şu diyaloglar kaldı:

*ZE su istemektedir.Anne de "git eve iç kızım" diye yönlendirir.Damacana ve bardak giriştedir nitekim.ZE "ama sen getir" diye devam eder.Anne" sen kendin alabilirsin" diye ısrar edince ZE'den anneye tokat gibi bir yakıştırma gelir:
"Koca kafalı anne" !!!

*Annem akşama fırın tavuk yapmış.ZE'ye dedim ki hadi kızım pasta keser gibi porsiyonlayalım senle tavuğu.ZE aldı eline bıçağı bende onun elini tuttum.Tam bıçağı tavuğa yaklaştırıp kesecekken ZE titremeye ve kekelemeye başladı ağlak ses tonuyla beraber.
"Hayır,kesmeyelim yazık ama tavuğa"
!!!

20 yorum:

  1. bahçeli ev herkesin hayali :)
    ailede bir kişide olması bile yeterli :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ahhh benimde hayalim Baharım,
      kocaman bahçeli üç göz odalı tek katlı bir ev olsun,bizim olsun:)
      Apartman köşelerinde sıkıştık kaldık...

      Sil
  2. Ailecek paylaşımlar ne güzel :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hemde nasıl güzel Şerifecim,eksikliklerini göstermesin Allah...

      Sil
  3. ne guzel,allah bu guzel tabloyu hic bozmasin:)

    YanıtlaSil
  4. "Koca kafalı anne" benim cimcimenin bana saydıklarının yanında hiç kalır :D

    Ze ye hak veriyorum tavuk için. Lise yıllarım olsa gerek, tavuk doğrarken Allah'a dua ediyordum beni affetsin diye :D

    Kuzularımız çok şanslı Gönül, şükür ki toprağa, yeşile, sevgiye doyuyorlar. Zira benim kızım da anneanneden geri gelmek istemez. Ne mutlu bize, sevdiklerimizle beraber yaşıyoruz :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizimki de bu ara adap sınırlarını zorluyor bazen.Ne yapmak lazım bilemiyorum.Duymaztan gelmek mi daha iyi yoksa tepki vermek mi bilemedim.
      Sende bir alemmişsin Nilhancım,Allah'ım affet haaa :)
      Şanslıyız evet çok şanslı ve kuzularımızda bu şansa ortak şükürler olsun.
      Öperiz canımmmm

      Sil
  5. Bahceli ev postlari beni benden aliyor. taa cocukluguma goturuyor... Belki birkac sene icinde cocuklarim da bu duyguyu yasayacak insallah... yani oyle umut ediyorum:) umut fakirin ekmegidir, dimi ama??:) sizi listeme aliyorum:)
    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım gönlünüzden geçen hayırlısıyla gerçekleşsin Seyhancım.
      Bende sizi listeme aldım.
      Görüşmek dileğiyle...

      Sil
  6. hassas ayarları tarafımızdan yapıldı bu kuzuların, hislenirler tabi :) öperim zeynebimi...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hep böyle duyarlı olsunlar Aysunum,bizde sizi öpüyoruz mucuk mucuk :)

      Sil
  7. Her türlü konforla donatılmış altın kafeslere hapsettik zavallı cocukları.Hafta sonu gittiğimiz aile dostumuzun evinin bahçesinde karıncaları gören küçük oğlum onları beslemek icin ekmek taşıdı bahçeye.Gülsem mi ağlasam mi bilemedim.Dedeler-nineler güzel olur.Ben de iki gun once dedemi kaybettim:(Hayatımın en güzel günleri onlarla gecenlerdi...Mekanları cennet olsun ahirete göçenlerin.Yaşayanlara sağlıklı uzun ömür versin Rabbim...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Rabia,
      Öncelikle başın sağolsun,yerinde huzur bulsun,mekanı cennet olsun inşallah.Sizlere de bol sabırlar ve hayırlı ömürler diliyorum.
      Etraf öyle tekinsiz ki, çocuklarımızı ister istemez hapsediyoruz evlere.Beraber çıktığımız sınırlı alanlarda geçirilen vakit sınırlı zamanlarla kısıtlı. Yetmiyor çocuklara,doğayı tanımıyor çocuklar ne yazık ki.Çıktıklarında da kendilerini kaybediyorlar bir nevi.
      Aminnn diyorum güzel temennilerine de Rabiacım.
      Sevgiler...

      Sil
  8. ne mutlu! daha heyecanlı yazacaktım ama Rabiam Betülümün vefat haberini okuyunca durakaldım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allah geride kalanlara uzun ve hayırlı ömürler versin inşallah.Bir de mutlulukla hatırlayacağı anıları biriktirmeyi...
      Sevgiler Deli Anne...

      Sil
  9. ne güzel böyle aile ortamlarını çok seviyorum. özellikle de çocukalardan sonra bulunmaz nimet :))

    YanıtlaSil
  10. Ya ne kadar benden şeyler aslında yazdıkların. Bizler bi okadar farklıyız aslında ama bi o kadar da hep aynıyız. O bahçe hep aynı o erik ağaçları o teyzeler dayılar yeğenler ağacın tepesine tırmanmak düşüp yaralanmak saklanbaç oynamak hep aynı çocukluklarımız. Hep anılardaki güzel şeyler hiç unutulmayan. Çocukluk böyle güzel bişey işte:)

    YanıtlaSil
  11. nasıl güzel anlatmışsın ya.. içim gitti valla.. allah hep böyle beraberce mutlu olmayı nasip etsin size..

    YanıtlaSil
  12. sizi görmek güzel, yeni sayfama beklerim :)..sevgilerimle..

    YanıtlaSil

Yorulmadan yorumladığınız için teşekkür ederiz...

Related Posts with Thumbnails