10 Kasım 2011 Perşembe

Ömrümüzden Tükenen Bir Bayram Daha...

Bayram;ismiyle müsemma...
Sıradan günlere kıyasla daha farklı,daha anlamlı ve bu nedenledir ki daha coşkulu geçirilmesi beklenen özel bir gün.Kardeşliğin pekişmesi,kırgınlık küskünlüklerin bitmesi,özlemlerin son bulması,uzakların yakın olması için bir fırsat bayramlar.
Eskiye oranla heyecanını kaybetse de birçoğumuzun nazarında,elimizden geldiğince yaşatmak gerek böyle günlerin tadını ve keyfini çocuklarımıza.
Bayram nedir?Bayramlaşmak nedir?El nasıl öpülür?Kimlerin eli öpülür?Büyükleri ziyaretin önemi vs vs...
Bilmeli çocuklar.Milli kültür ve değerlerimizin ilelebet yaşatılması,sahip çıkılması adına önemli bir unsur diye düşünüyorum.

Bonbon Şekerleri...

Gel gör ki;
Çocukluğumda yaşadığım bayram sabahlarının heyecanıyla uzaktan yakından alakası olmayan sıradanlıkla açtım gözlerimi bayram sabahına.Kalbimde o güne dair en ufak bir kıpırdanma dahi hissetmedim yazık ki.Çocuk olmaktan vazgeçeli beri mi oldu bu his kayıpları ruhumda?Oysa dinç tutmalı,hızla devrilen yıllara inat yaşatmalı idim içimde her dem gülümseyen çocuğu.Olmadı beceremedim.Nice ümitler yeşerttim,nice  beklentilere bel bağladım,nice heyecanlarla ayakta tutmaya çalıştımsa nafile.Üç çocuk dünyaya getirdim buna mukabil içimde ki çocuğu olduğu yerde tutmayı beceremedim.

Kardeşlik ne güzel,ne özel duygu...
Hep sahip çıkın,ellerinizi hiç bırakmayın.

Babamızın bayram namazından dönüşüyle birlikte erkenden kaldırırdı bizi annem,"bayram günü uyunmaz" diye.Bizde zaten "bayram" sözünü duyar duymaz dimdik dikilirdik ayağa.Ne büyük coşku kaplardı içimizi.Yerimizde duramaz,kabımıza sığamazdık.Keyifle ve alelacele yapıp kahvaltımızı,giyerdik özenle seçilmiş ve yanıbaşımızda sabahlamış bayramlıklarımızı.İlk evvela anne-babanın eli öpülür,ilk harçlık onlardan alınırdı.Ardından kurbanın kesilmesini bekler,içimiz kıyılarak,etimizi mıncırarak izler peşisıra arkadaşlarımızla toplaşıp çıkardık konukomşuyla bayramlaşmaya.
Ne özel duygular,ne güzel zamanlardı onlar...

Bayrama yaraşır keyif karesi...

Şimdilerde yitirdiğimiz bu heyecanların yerini ne aldı en ufak bir fikrim yok.Yerine ne koyduk,ne ile teselli bulduk,nelerden medet umduk...
Oysa hep canlı,hep tazecik kalmalıydı ki çocuklarımda paylarına düşenin keyfini sürebilsinler.Onlar da bayram bilincine,bugünlerin hazzına,heyecanına,mutluluğuna ortak olabilsinler.

Üçü bir arada bayram şekerleri...

Peki biz neler yaptık bu bayram?
İlk gün saat 10:00 civarı geç bir saatte uyandık:( Bayramın adına yaraşır mükellef bir kahvaltı yaptık.Ardından cicilerimizi giyinip 14:30 gibi nihayet çıkabildik evden.Öncelikle anneanne ve dedeye giderek onlarla bayramlaştık.Peşisıra Gebze'ye geçip 4 ay önce vefat eden babannemizin kabrini ziyaret ettik.O'nu ne kadar özlediğimizi söyleyip bayramını kutladık.Aynı yerde 12 yıl önce ölen dedemizde bulunduğundan ikisini de ziyaret etmiş olduk.Ellerimizi açıp bol bol dua ettik.Toprağını suladık ve ayrıldık kabristandan.
Bunu takiben büyük halamıza geçtik.Onlarla da keyifli anlar geçirip,o akşam için son durağımız olan amcamıza yöneldik.Vazifelerimizi yerine getirdikten sonra adına yaraşır şekilde bayramın 1.ci gününü orada noktaladık.Sabahında,cümbür cemaat edilen kahvaltının ardından,çoğu o bölgede yerleşik olan akrabalarımızı tek tek ziyaret edip,hepsiyle keyifli hasbıhaller ettik.

Keyfi kaçık bonbon...

Ama itiraf etmeliyim ki üç çocukla bu tip merasimleri yerine getirmeye çalışmak beni ziyadesiyle gerdi.Daha ilk ziyarette yerlerinde durmamaları,mütemadiyen çikolata yemek istemeleri,aldıkları enerjiyle yayından çıkmaya can atan ok gibi huzursuzlanmaları,sürekli tuvalet nöbetleri,bayramın verdiği toleranstan yüz bularak zıvanadan çıkmış halleri,bambaşka kılıklara girmeleri vs vs...delirmenin eşiğine getirdi bizi ve özellikle beni.
Arada yaptığım zaruri müdahaleyle! azıcık hizaya gelmiş olsalar da,gün genelinde sarfettikleri delicesine eforla çileden çıkmadım desem yalan olur.
Karşılaştığım insanların bir çoğu:
"Gönül Allah sana kolaylık versin,işin zor" demekten alıkoyamadılar kendilerini...
Bende acınaklı durumları asla kabullenemediğimden,halimizin o denli vahim olmadığını,her zaman bu kadar hareketli ve haşarı olmadıklarını,evde daha kolay başa çıkabildiğimi,böylesi kalabalık ortamlarda daha keyiflendiklerinden kendilerini kaybettiklerini ve müdahale şansımın azaldığını bildiklerinden bunu kullandıklarını dile getirerek kendimce akladım kendimi...
Velhasıl bu hengamelik içinde 2.gününü de noktaladık bayramın...

26 yorum:

  1. ooo 3. 4. gün için ayrı post beklentisindeyim bilesin :)) siz en azından bayramın hakkını bir nebze de olsa vermişsiniz. o akraba kabir ziyaretlerini bizde baba yaptı daha çok ve bana da evde çocuklarla sıradan bir günmüş gibi beklemek kaldı. sebebi de senin yaşamış olduğun sinir harbinden kendimizi korumak. ablama gittik mesela ziyarete onların aşırı hareketlerinden ziyareti kısa kestik :) biliyorum 2 ile 3 çok farklı diyeceksin haklısın :)

    ama ne şekerler değil mi :))) bayramlıklar içinde el öptürebildiysek büyüklerin gene de bir nebze kutladık diyelim bayramı :))

    bayramınız kutlu olsun :)

    YanıtlaSil
  2. cocuk her yerde cocuktur bundan 2 sene öncesine kadar 17 yasindayken, ailemle akraba ziyaretlerine gittigimizde ben bile kudurup oda oda atlayip kostururdum bahcede yaramazlik yapardim, yedikce kudururdum birde :D yetmezmis gibi birde diger cocuklarla kavga eder, hatta her gördügümü isterdim, ailem biraz utanirdi yasim büyük ama halen bebe gibi davrandigim icin :)

    bu arada kizin cok tatli, saclari cok güzel, allah nazarlardan saklasin.

    cocuklarinin resmi cok güzelmis, masallah :)

    gecmis bayraminda mübarek olsun.

    YanıtlaSil
  3. Nihancım,
    Evet ucundan kıyısından yerine getirmeye çalışıyoruz vazifemizi.Bunu bari yitirmeyelim değil mi?Kardeşin kardeşi unuttuğu,düşman bellediği bu zamanda unutturmamalı çocuklara böylesi erdemleri.
    Ahhh bir bilsen ne çileler çektim o günü noktalayabilmek için Nihanım.Eve varınca derin bir nefes aldım gerilen bedenimi normale döndürebilmek için.Çok zor çocuklarla böyle işlere kalkışmak.
    3.gün için de ayrı bir post yayınlayacağım ama 4.gün evde,babasız ve oldukça sıradan geçti.
    Öperim arkadaşım...

    YanıtlaSil
  4. Çirkin Hatuncum :)
    Evet aslında O'nların aşırılıkları keyiften biliyorum ve aslında mutlu oluyorum lakin bu tip seremonilerde tatsız olabiliyor böylesi hareketlilikleri.Bazen öyle davranışlar sergiliyorlar ki,bunlar benim çocuklarım mı?Hiçbir şey öğretememişmiyim ben bunlara diye düşünüp yerin dibine giriyorum.
    Yoksa bu günlerin tadını çıkarmalarında elbette bir sakınca yok.
    Güzel iltifatların içinde ayrıca teşekkür ediyorum güzel hatun...

    YanıtlaSil
  5. Bayram şekerleri gerçekten çok şeker. Maşallah :)

    YanıtlaSil
  6. Ben keyifsiz bonbonu çok sevdim gene.. Ne güzel olmuş :) maşallah hepsine.. Erkeğe doyduğumdan kıza takılıyor gözüm sanırım:)

    Bugün bir haber okudum ABD'de 45 yaşında kadın 19.çocuğunu doğurmuş, hadi bea dedim kendime. Sen de dert yanıyorsan:)

    YanıtlaSil
  7. bayram şekerlerine bayıldım maşallah geçmiş bayramın kutlu olsun büyük bir zevkle blogunu takip edeceğim senide beklerim

    YanıtlaSil
  8. Dünyanın en güzel muradları için eh o kadar yorgunluksa bize düşen; ııı ııı dememeli ;-)
    Huzur ve sağlıkla nice bayramlar dilerim.

    YanıtlaSil
  9. misafirlikte hele hele bayramlarda hangimiz azmıyorduk ki :D
    tek çocukla bile ben şikayet ediyorum ya seni takdir ediyorum :))

    YanıtlaSil
  10. 'eski bnayramlar' demeye başladıkmı gönülcüm yoksa? yaşlandıkmı bizde? hayır daha diiilllllll

    YanıtlaSil
  11. Ahucum hoşgeldin,
    Ve teşekkür ediyoruz güzel iltifatların için.
    Sevgiyle...

    YanıtlaSil
  12. Mümine'm,
    Onlara şaşmamak elde değil zaten.Kodları farklı sanırım yaratılıştan.19 çocuk ne demek ya hu.Ne bünye sağlam kalır onca doğumdan ne de ruh.Yok yok var bişi onlarda..
    3 kafidir,başka almayayım ben :)

    YanıtlaSil
  13. Nilgünün Dünyası,
    Bir tek bir çiftleyenlerdensiniz sizde sanırım.Çok şey bulacağız birbirimizde desenize.
    Görüşmek dileklerimle...

    YanıtlaSil
  14. Ecehan,
    Ne güzel söylemişsiniz.Ama her zaman böyle sağduyuyla yaklaşabilsek ne olurdu değil mi ya..
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  15. Baharcım,
    Yok valla biz çok sakin çocuklardık.Hala anlatırlar yakınlarımız.Oturduğunuz yerden kalkmazdınız diye.Şimdikiler fazla dopingli.
    Sevgiler Baharım...

    YanıtlaSil
  16. Aysunnn,
    Ne kadar inkar etsek,görmezden gelmeye çalışsak da yaş kemale eriyor yavaş yavaş be canım:(
    Ama sen hala LOLİTAsın maşallahhhh.
    Öptüm çoooookkk.

    YanıtlaSil
  17. Merhaba...
    Öncelikle ziyaretiniz dolayısıyla kendimden çokça şey bulduğum sayfanızı keşfettim.
    Üç çocuk... Büyük cesaret, tebrik ediyorum ve bayramınızı geç de olsa kutluyorum.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  18. Okurken bile yoruldum valla. Bir sonraki bayramda doğru tatile :))

    YanıtlaSil
  19. Bayram şekerlerin gerçekten çok şeker. Şimdiki çocuklarda o heyecan yok. Eşimle konuşuyorduk ne anlatacaklar acaba büyüyünce diye.

    YanıtlaSil
  20. Nihansu,
    Hoşgeldin sefalar getirdin bloğuma.
    Hep gel olmaz mı?
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  21. Ahhh Görkem ahhh,
    Öyle ihtiyacımız var ki,ilaç olur ilaççç.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  22. bence harika bir bayram geçirmişsiniz. Bize bayram gelmedi gibi siz saat 10 da uyanmışsınız mesela bizler gece kardeşlerimle hasret gidermekten sabah -pardon öğlen, saat 13 gibi uyandık. zaten kurban da kahvaltıdan çok sonra geldi dağıtıldı. et yedik elbette ama eskiden bayram hiç böyle değildi hiçç...

    YanıtlaSil
  23. Çocukken daha güzeldi bayramlar şimdi de çocuklarımıza güzel:)
    Çok güzel görünüyorlar 41 kere maşallah:)

    YanıtlaSil
  24. Masallah , cok tatlilar, Allah bagislasin.

    Bende de ayni sorun oluyor bazen gittigim yerlerde mudahale edemeyecegimi bildiklerinden fazlasiyla hareketli oluyorlar :) insallah buyuyecekler ...

    YanıtlaSil
  25. varsın eksilsin ömrümüzden biir bir bayramlar,onlara bakınca boşa geçmemiş ya ömür diyor insan,öyle güzeller ki...

    YanıtlaSil

Yorulmadan yorumladığınız için teşekkür ederiz...

Related Posts with Thumbnails