24 Ocak 2011 Pazartesi

Pazar,Çocuklar,Karmaşa,Mutfak etkinlikleri,Özlem...

geçmişten esinti...
erkek kardeşim ve ben
Dün kaosu,karmaşası bol bir gün geçirdik yine evde. 
Çocuklar kah koltuk tepelerinde,kah birbirleriyle hır gür halinde yahut trio şeklinde banyoda,kah lavabonun içinde!!!(ee öyle sahiden,üçü birden      banyo tezgahına fazla geldiklerinden biri lavabonun içine   tüneyiveriyor,pratik çocuk zekası işte)kah ellerinde fırça klozet            temizliğinde, kah bilmem kaçıncı diş fırçalama nöbetinde,macunu aynaya sıvama keyfinde,biri tuvaletini yaparken diğeri onunla muhabbet halinde bla bla bla...
uzaaarrrr giderr...
Onlarda bu hayal gücü,enerji,sinerji her bi haltlar mevcutken,daha ne akıl  almaz varyasyonlar üretip ağzı açık bırakırlar anne babayı bilinmez...
Sabah,kahvaltıda yemek üzere ZE ile birlikte krep yaptık.Ben malzemesini koydum,o çırptı ve hatta tavaya döktü,tabi benim kontrolümde.Nutella eşliğinde afiyetle yediler.Öğlen yine ZE'nin desteğiyle!!! Terbiyeli köfte yaptık,herşeye dahil olmak istiyor bu aralar.Ben ne yaparsam,hemen yanımda bitip
"anne yaadımm edeyimmi,ne deeetin?" diye teklifte bulunuyor.Umarım büyüdüğünde de bu yardıma amade tavrı hiç değişmez.
Akşam üstü de havuçlu tarçınlı kek yaptık ama bu kez RU ile.Bir de güzel gururlandı kendisiyle."Ben kek yaptım diye".
Gün içinde durmak,yorulmak,nefes almak nedir bilmediler.Koltukların minderlerini yerlere atıp üstüne zıplıyorlar yahu ve bunu yaparken aldıkları haz anlatılmaz yaşanır sahiden de.
Biz haz alıyor muyuz peki?Ne mümkün..
"Ayy bir tarafını çarpacak şimdi,offf yapmayın yahu kafanızı kıracaksınız,oğlum atlama kardeşinin üstüne bir tarafını acıtacaksın,kızım sen de mi?" şeklinde kasılma eşliğinde süregiden ikazlarımız tabi ki sonuç vermiyor,onlar bildiğini okumaya devam ediyorlar.
Ayrıca nasıl bu kadar hareket halinde olupta hala ayakta kalabiliyorlar anlamış değilim.İçlerinde kaç tane yedek batarya ihtiva ederlerki bu veletler.Bataryayla da olacak iş değil kesin jeneratör var işin içinde ya da daha kuvvetli bir güç kaynağı.Yemeğin sağladığı enerji tükendiği an,hemen bu güç kaynağı giriveriyor devreye ve onlar kaldıkları yerden devam ediyorlar aktivitelerine...
Yalnız kafamı mütemadiyen kurcalayan bir konu var ki bunca kargaşa arasında bile beni düşündürmekten alıkoyamıyor.
Bu kaos ortamı YA'yı nasıl etkiliyor?Gerçi o da bu çemberin içinde hatta genellikle merkezinde ama ne bileyim bu denli karmaşanın hakim olduğu bir ortamda kafası bulanmıyor mu,içi daralmıyor mu acaba?
Dün onunla pek ilgilenemedim,bunun ezikliği var şu an içimde.Özlediğimi duyumsuyorum,iki gün yanyana,nefesim kadar yakınımda iken sanki günlerdir görmüyormuşcasına hasret duyuyorum ballı kuzuma...
Yan yana olmak değil can cana olmak gerek işin özü.Kaliteli zaman diye bas bas bağırmaları boş değil.Ben dün kuzumla bu denli yakınken aslında bir o kadar uzakmışım şimdi şimdi yakıyor yüreğimi...Allahtan babasıyla iyi vakit geçirdiler en azından o biraz teselli veriyor bana.Satranç oynadılar yine(her gün bir oyun oynuyorlar muhakkak),ardından çeşitli materyallerle(makarna,kuru fasulye,pipet,çatal,bıçak vs..) toplama çıkarma işlemi yaptılar,PC den müzik açıp diğer kuzularında eşliğinde dans ettiler(Tarkan'ın Öp isimli şarkısı favorimiz)...
Ama beraber birşeyler yapamadık dün oğlumla.Gerçi cumartesi ikimiz dışarı çıkmıştık ama ne bileyim ona da bana da yetmiyor işte.
Bu akşam acısını çıkarmalıyım.Doya doya öpüp koklamalı,birlikte birşeyler planlamalıyım.İçimdeki özlemi hasret duygusunu gidermeliyim....

Not:Fotoğraf makinem kayıp olduğundan maalesef ki foto çekip ekleyemiyorum.

11 yorum:

  1. tam curcunaymış sizin ev.offf.kameraya çekmelikmiş.

    YanıtlaSil
  2. vicdan azabı di mi,mütamadiyen içini kemiren :) sen bu gidişe bir dur de yaruzecim.. bak ya, ru ve ze üçü bir arada bir bütün..

    karışık tost onlar diyorum sana :)) hepsine yetersin sen..

    YanıtlaSil
  3. Canım benim üç çocukla gerçekten de zor Allah yardımcın olsun.Ben enerji kaynağını biliyorum .Benimkilerin atom çekirdeği yuttuğundan şüpheliyim atom karınca gibiler valla:))
    Birine vakit ayıramayınca da böyle buruluyor anne yüreğimiz sen elinden geleni yapmaya çalışıyorsun canım üzme kendini kader arkadaşım.

    YanıtlaSil
  4. Annelik muhasebesi çok vizdansız oluyor bence..Hatta doyumsuz , ne kadar çok seversen sev yada ilgilenirsen ilgilen sanki ilgilenmemiş gibi geliyor...Ama yine de çok güzel bunları hissedebilmek...Çocuklarında çok şanslı bence...Akşam içine siner inşallah , kuzuna doyarsın bol bol ,iyi çalışmalar arkadaşımmm

    YanıtlaSil
  5. amanın okuyamadım Yaruzem nerdeyse.. başım döndü.. zaten karmaşdan gz gözü görmüyor bizde de ve hastalıktan

    YanıtlaSil
  6. sitare,
    Öyle böyle değil,görmen yaşaman lazım...

    Anne,
    Vicdan azabı,hep içimi kemiren,belki yersiz gereksiz ama engel olamıyorum..
    Evet karışık tost onlar.çok tuttum ben bu benzetmeyi..
    Sevgiler

    YanıtlaSil
  7. İkiz annesi,
    Zor ki ne zor.İki ne kadar zor bilirsin,ama üçü tarif etmek imkansız.Allah yardımcımız olsun.Umarım mutlulardır,gerisi hikaye...
    Sevgiler canım.

    YanıtlaSil
  8. İçimizdeki karnaval,
    Annelik hayattaki hiçbir duyguya benzemiyor,hastalık gibi birşey,tedavisi de yok.Umarım çocuklarım şanslı duyumsarlar kendilerini,çok utlu eder bu beni sahidende.
    Sevgiler canım.

    Deli Annem,
    Valla benim başım döne döne dengesini şaştı artık.Ne olcak bilmem.Bak şimdi Zeynep'ten öksürük sesleri geliyor.Hastalık kapıda bekliyor yine.Offfff

    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  9. yaruzem,ben sıkıldım galiba ya,aktivite yap
    ,kitap oku,çizgi film izle,oyun oyna,hep çocuğa göre yaşamaktan,yapmaynca da vicdan yapıyorum ben de senin gibi,yapınca da zoraki oluyor :( bir pedagog bana can sıkıntısıyla da başetmeyi öğrenmeliler demişti,seninkiler şanslı en azından didişecek birileri var,Can napsın çoğunluk bi annesi var,onun da hep işi var :( babanın yüzünü gören cennetlik,neyse 10 gün yokuz buralarda,değişiklik iyi gelir umarım,öptüm çok..

    YanıtlaSil
  10. yaruzem,ben sıkıldım galiba ya,aktivite yap
    ,kitap oku,çizgi film izle,oyun oyna,hep çocuğa göre yaşamaktan,yapmaynca da vicdan yapıyorum ben de senin gibi,yapınca da zoraki oluyor :( bir pedagog bana can sıkıntısıyla da başetmeyi öğrenmeliler demişti,seninkiler şanslı en azından didişecek birileri var,Can napsın çoğunluk bi annesi var,onun da hep işi var :( babanın yüzünü gören cennetlik,neyse 10 gün yokuz buralarda,değişiklik iyi gelir umarım,öptüm çok..

    YanıtlaSil
  11. bu vicdan hiç bir zaman yakamızı bırakmayacak ki. bir rahat nefes yok biz annelere. akşam telafi edersiniz üzmeyin kendinizi. ama hakikaten gözümüzde canlandıracak kadar süper bir anlatım olmuş haha :)

    YanıtlaSil

Yorulmadan yorumladığınız için teşekkür ederiz...

Related Posts with Thumbnails