Ispanak ve vicdan azabı...

Dün akşam işten 20:10 gibi döndüm eve.Yarım saatlik bir molanın(çocuklarla hoşbeş hal hatır) ardından geçtim hemen mutfağa.Malum ertesi güne yemek lazım.

Cumartesi ıspanak almıştım pazardan.Ispanağın alındığı gün,bilemedin 2 gün içerisinde pişmesi gerekir ki posasını değilde besin değerlerini tüketebilelim.
Bende bu münasebetle koyuldum akşamın o saatinde ıspanak temizlemeye...

Ne kadar meşakkatli bir iş olduğu herkesçe malum.
Önce saplarını ayıkla,ardından kaba kirinden arındır,iki su yap ki kumu çamuru kalmasın,sirkeli suda 15 dk bekletmeyi sakın sakın ihmal etme,bide son su yap arkasından,sirke tadı yemeğe geçmesin...
ardından sebze kurutucuya koy çevir suları süzülsün ve son aşama,doğrama ama mika malzemeden sebze bıçağıyla(herşey vitaminlerin selameti için)...
derken 40 dk sırf ıspanağın hazırlanmasıyla geçti bile...

Yemeği pişmeye bırakırken çorbasız öğün olmaz diyerek bide kırmızı mercimek koydum düdüklüye,
patatesli,havuçlu...

Yemek faslı bitip mutfak toparlanınca birde baktım ki bizim bızdıkların uyku saati gelmiş bile.Baba süt ısıtırken bende son işlerimi tamamlayıp çıktım mutfaktan.
Süt içildi,dişler fırçalandı...
Anne yüreği,tüm akşam çocuklarla doğru dürüst ilgilenemeyince rahat uyku uyur mu???
Tüm bu yorgunluğa rağmen,en azından uyumadan önce ne kadar beraber olabiliyorsak kardır diyerek uyku seramonisinide üstlendim ve aldım kitabı elime,öptüm oğluşumu başladım masal okumaya...

Pinokyonun 40 sayfalık kısmını okuduktan sonra bu gecelik yeter deyip,bebekliğinden beri söylediğim ve kendisininde çok sevdiği "kapat gözlerini,kimse görmesin" şarkısının ardından nihayet oğluşum uykuya geçti bende deriiiiinnn bir nefes aldım tabi...

Bu akşam rahatım zira yemeklerim hazır,rahat rahat çocuklarımla ilgilenebilirim.
Umarım ıspanak için sarfettiğim onca emeğin hakkını verir bizim yavrucuklar.

Yemezlerse yedirmenin yollarını buluruz,

Temel reisin bol bol kulaklarını çınlatarak...